Η ανάδυση ενός αβεβαίου αλλά όχι αγνώστου κόσμου

Ρωσικά πυραυλικά συστήματα εν δράσει, σε κοινή στρατιωτική άσκηση με την -δορυφόρο της Ρωσίας- Λευκορωσία. Φωτογραφία δημοσιευθείσα από το ρωσικό υπουργείο άμυνας, 4/2/2022.

  Φεβρουάριος 2022: Σοκ και δέος. Ενόσω οι φλόγες του Πολέμου -του τῶν παντῶν πατρός καί βασιλέως κατά τον Ηράκλειτο- γλείφουν την περιφέρεια της "πολιτισμένης Ευρώπης", ελάχιστες φράσεις δύνανται να περιγράψουν πιστότερα τον ταραγμένο ψυχισμό του δυτικού ανθρώπου, τις τελευταίες ημέρες, τους τελευταίους μήνες, τα τελευταία έτη. Οι διαδοχικές κρίσεις αυξάνονται σε ένταση καθώς το μεταξύ τους διάλειμμα βαίνει τρομακτικά μειούμενο. Από τον "πόλεμο κατά της τρομοκρατίας" και την παγκόσμια οικονομική κρίση περάσαμε στην πανδημία ενός ιού πιθανότατα εργαστηριακά κατασκευασμένου (εκδοχή που πλέον αποδέχονται εμμέσως θεσμικοί των Η.Π.Α. [1] και που είχε αναπτυχθεί στην Φιλαλήθεια [2] όταν τέτοιες "ψεκασμένες" υποθέσεις προκαλούσαν πάραυτα λογοκρισία σε μέσα δικτύωσης). Μετά από μία μακρά περίοδο κοινωνικού διχασμού και σχετικοποίησης των ατομικών ελευθεριών, ολίγες ημέρες μετά την πρωτοφανή για τα δυτικά δεδομένα απόφαση του -αυταρχικού πλην προοδευτικού- "φιλελευθέρου" καθεστώτος του Καναδά να βάλει χέρι σε τραπεζικούς λογαριασμούς διαδηλωτών [3], ακούμε, για πρώτη φορά στον αιώνα μας, απειλές για πυρηνικό πόλεμο [4]. Εξαίφνης οι γεωπολιτικοί αναλυτές εκτόπισαν μαζικά λοιμωξιολόγους και τηλεγιατρούς από τα στασίδια των καναλιών, σε μια εποχή όπου η ενημέρωση πλάθει τα γεγονότα και όχι αντιστρόφως. Τελικά ο 21ος αιώνας δεν έφερε το πολυδιαφημιζόμενο "τέλος της ιστορίας"...  Πώς φθάσαμε όμως ως εδώ; 

  Η ένταση στην Ουκρανία δεν είναι πρόσφατη και μια συμβατική σύρραξη θα μπορούσε να ξεσπάσει οποιαδήποτε στιγμή από την αμερικανοκίνητη εξέγερση του 2014 και εντεύθεν. Ο μοναδικός παράγοντας που την απέτρεπε ήταν ένα ανανεωμένο "δόγμα Μονρόε" που εφήρμοσε επί τετραετία στην εξωτερική του πολιτική ο Ντόναλτ Τραμπ, σύμφωνα με τον οποίο μείζων εχθρός είναι η Κίνα. Ωστόσο, το κυβερνών κατεστημένο του Δημοκρατικού κόμματος από δεκαετίας χαρακτήριζε τον Πούτιν σαν το απόλυτο κακό για τον "ελεύθερο κόσμο". Τους τελευταίους μήνες οι τόνοι οξύνθηκαν και το βαθύ κράτος των Η.Π.Α. δεν έκανε τίποτε για να τους εξομαλύνει, το αντίθετο μάλιστα. Επί ένα συναπτό μήνα, η ευρωατλαντική ελίτ προανήγγελλε μετ' επιτάσεως την ρωσική εισβολή, ωσάν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, καθώς και ενδεχόμενες κυρώσεις ανάλογα με....το εμβαδόν της κατεχόμενης γης [5], ενώ ηρνείτο να παράσχει έστω την εγγύηση ότι στην Ουκρανία δεν θα τοποθετηθούν νατοϊκά πυρηνικά και συγχρόνως μοίραζε αμφιλεγόμενες ελπίδες περί βοήθειας στο καθεστώς Ζελένσκι. Τον περασμένο Ιανουάριο μία "πορτοκαλί επανάσταση" επεδίωξε την ανατροπή του φιλορωσικού αυταρχικού καθεστώτος στο Καζακστάν, το οποίο γεωπολιτικά αποτελεί μαλακό υπογάστριο για την Ρωσική Ομοσπονδία και επίσης είναι ενεργειακός κόμβος, με μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων και πολύ σημαντικούς αγωγούς φυσικού αερίου. Οι Ρώσοι αντέδρασαν αποφασιστικά και δια στρατιωτικής αποστολής κατέπνιξαν αυτοπροσώπως την εξέγερση [6].

  Ταυτόχρονα, σημειώνονταν εξελίξεις στην ανατολική Ουκρανία όπου, σύμφωνα με την ρωσική πλευρά, άτακτες μονάδες ακροδεξιών εξαπέλυαν σφοδρούς βομβαρδισμούς κατά πόλεων των de facto αυτονομημένων φιλορωσικών δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ. Η Ουκρανία εκτός από μαξιλάρι γεωπολιτικής ασφάλειας είχε και μεγάλη συμβολική αξία για τους Ρώσους, καθότι το Κίεβο ήταν η ιστορική κοιτίδα του πρώτου κράτους των (1132-1471 μ.Χ.). Οι Ουκρανοί δεν διαφέρουν από τους κυρίως Ρώσους εθνοτικά, πολιτισμικά και φυλετικά. Στην δημιουργία μιας ξέχωρης "ουκρανικής ταυτότητας" οδήγησε το μίσος προς την Μόσχα, εξαιτίας: ιστορικής και πολιτικής αντιζηλίας, της ύπαρξης πολλών αντιρώσων Πολωνο-Λιθουανών δυτικά του Δνείπερου, της Οκτωβριανής επανάστασης (οπόταν οι "λευκοί" τσαρικοί είχαν ως ορμητήριο την Ουκρανία), του Χολοντόμορ του 1932-1933 (οπόταν οι πολιτικές του Στάλιν οδήγησαν στον θάνατο 4 εκατομμυρίων Ουκρανών), της συνεργασίας πολλών Ουκρανών με Γερμανούς ναζί, των σοβιετικών εσωτερικών συνόρων, της συμβολικής ταυτίσεως της Ρωσίας με την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., της διαφθοράς των ρωσοκινήτων ελίτ και της υφέρπουσας ή φανερής φιλοδυτικής προπαγάνδας που διεξάγεται στην χώρα τις τελευταίες 3 δεκαετίες. Ο Πούτιν, λοιπόν, δεν επρόκειτο να εγκαταλείψει αμαχητί την ιστορική γενέτειρα των Ρως. Σε αυτήν την περίπτωση, η Ρωσία θα εκμηδενιζόταν γεωπολιτικά και ο ίδιος θα αντιμετώπιζε και επικοινωνιακό-πολιτικό πρόβλημα στο εσωτερικό του, εφόσον δεν θα είχε προασπίσει τους όμορους ομοεθνείς του. Όλα αυτά κρίθηκαν πολύ σπουδαιότερα από τις θεωρητικές διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου.      

  Εξαίφνης, το ΝΑΤΟ επανέκτησε νόημα και σκοπό, παρότι προ διετίας είχε αποκληθεί "εγκεφαλικά νεκρό" από τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν [7]. Η Δύση επιτέλους ανακάλυψε τον δαίμονα που ήταν αναγκαίος για να την κρατήσει στη ζωή. Ακόμη και η μετά Β΄Π.Π. άοπλη Γερμανία εμφάνισε από το πουθενά 100 δις ευρώ, προκειμένου να ανοικοδομήσει την Wehrmacht [8], η οποία αυτήν την φορά θα πλαισιώνεται εντός της χώρας της από αμερικανικά στρατεύματα που έχουν βάσιμους λόγους να πατήσουν πόδι ξανά στην γηρασμένη ήπειρο. Προς το παρόν, οι Η.Π.Α. βγαίνουν πολλαπλά κερδισμένες από αυτήν την υπόθεση. Η διαφαινόμενη ανάκαμψη της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας και οι πωλήσεις (ακριβού) υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), που πρόκειται να αντικαταστήσει το ρωσικό αέριο στην ενεργειακά εξαρτημένη Ευρώπη [9], δεν είναι τα μόνα οφέλη. Εις ανακούφιση των Αγγλοσαξόνων νεορεαλιστών, το ντεγκωλικό όραμα μίας μεγάλης Ευρώπης εκτεινόμενης από τον Ατλαντικό έως τα Ουράλια απωθείται και ματαιώνεται. Η δε στρατιωτικά πανίσχυρη πλην οικονομικά εύθραυστη Ρωσία, με την επικείμενη απομόνωσή της από την Δύση, εξωθείται κατ' ανάγκη στις αγκάλες του κινεζικού δράκου, ο οποίος ενδέχεται να την απορροφήσει οικονομικά στην προσεχή δεκαετία. Σίγουρα πάντως έχει ήδη σχηματιστεί το πρόπλασμα ενός νέου ψυχρού πολέμου. Δεδομένου ότι υφίστανται παγκοσμίως πολλές εστίες έντασης και αστάθειας (Φινλανδία-Σουηδία, Ταϊβάν, Συρία-Ιράν, Βοσνία κ.τ.λ.) δεν αποκλείεται αυτός να αναθερμανθεί απότομα κάποια στιγμή, βυθίζοντας την ανθρωπότητα στο χάος. 

  Για την δική μας χώρα δεν έχουμε να πούμε πολλά. Ήταν και παραμένει αγγλοσαξονικό προτεκτοράτο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είχε στείλει όπλα στην Κύπρο όταν ο Ερντογάν απειλούσε την ακεραιότητα της ενεργειακής της περιουσίας, δεν είχε βοηθήσει καθόλου τον εχθρό των Τούρκων Χαλίφα Χάφταρ όταν εκείνος παρακαλούσε, δεν είχε βοηθήσει καθόλου την Αρμενία όταν τα τέκνα της θερίζονταν από Τουρκοαζέρους, αλλά σαν υπάκουο παιδί που είναι έσπευσε να στείλει όπλα στην Ουκρανία [10], χωρίς την έγκριση της Βουλής και χωρίς να εκτιμήσει πως οι εκεί 100.000 Έλληνες ομογενείς πιθανόν να βρεθούν σύντομα υπό ρωσικό καθεστώς, ούτε το γεγονός ότι το συνεργασάμενο με τον Ερντογάν καθεστώς Ζελένσκι είχε παύσει από το καλοκαίρι να τους αναγνωρίζει επισήμως ως μειονότητα [10]. Απεναντίας, η Τουρκία τηρεί στάση επιτηδείου ουδετέρου, όπως και στον Β΄Π.Π. Σε μία ενδεχόμενη κλιμάκωση, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να έχει οπωσδήποτε την Τουρκία με το μέρος του, ώστε να ελέγξει τα στενά των Δαρδανελίων, ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται την ανάγκη ανατροπής του Ερντογάν με κάποιο προκλητό πραξικόπημα. Και ασφαλώς, η Τουρκία θα επανέλθει στο δυτικό στρατόπεδο με την θυσία μιας Ιφιγένειας, με ανταλλάγματα που θα ληφθούν επί ζημία του πλέον ψοφοδεούς και αδιαμφισβήτητα δουλοπρεπούς παράγοντα τουρκικού ενδιαφέροντος, ήγουν της Ελλάδος. Δεν αποκλείεται η αναθεωρητική Τουρκία να μιμηθεί τις ρωσικές παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου στο άμεσο μέλλον. Εν προκειμένω, πολύ φοβούμαι ότι η σιωπηρή αποδοχή ενός θερμού επεισοδίου, της καταλήψεως κάποιων νησίδων στρατηγικής σημασίας και η συνακόλουθη προσάρτηση αιγαιακών υδάτων στην τουρκική επικράτεια (κι ας μην μιλήσουμε προς το παρόν για την Θράκη) θα συγκροτήσουν τον σιτευτό μόσχο που θα ταΐσει τον άσωτο αλλά χρήσιμο υιό του ΝΑΤΟ. 

  Όσο μαίνεται το μέτωπο στην Ουκρανία, είναι πολύ νωρίς για περεταίρω αναλύσεις, προβλέψεις και επίρριψη ευθυνών, ιδίως ηθικής φύσεως. Ωστόσο, οι περισσότεροι δρώντες αισθάνονται με ανασφάλεια την ανάδυση μιας νέας εποχής, καθώς τα φιλελεύθερα παραμύθια και τα ροζ συννεφάκια των δυτικών διαψεύδονται στην πράξη και, δυστυχώς, αυτή η διάψευση πληρώνεται με το αίμα αθώων Ουκρανών. Μετά από πολύ καιρό, οι δυτικοί επαινούν πλειότερο τον ηρωισμό παρά τις παρελάσεις υπερηφάνειας των ΛΟΑΤΚΙ. Η Ευρώπη παρεγνώριζε επί μακρόν την παρακμή της, πιστεύοντας ότι αγγίζει την οροφή της προόδου. Στην πραγματικότητα, κτύπησε άτσαλα στο ταβάνι και τώρα κείτεται μουδιασμένη στο πάτωμα. Πολλοί, ακόμη και ελληνόφωνοι, σοκάρονται για τον πρώτο πόλεμο στην Ευρώπη μετά τον Β΄Π.Π. Μάλλον δεν θεωρούν -το θύμα της Ευρώπης- την Γιουγκοσλαβία και την Κύπρο μας ως ευρωπαϊκό έδαφος. Ατυχώς, κλονίστηκε απανταχού και η φιλελεύθερη πίστη στο Διεθνές Δίκαιο, διότι σε κρίσιμες στιγμές τα λόγια αδυνατούν να τιθασεύσουν ανάγκες και ένστικτα. Εννοώ την πίστη των απλών ψηφοφόρων, εφόσον οι αυτόκλητοι θεματοφύλακές του, οι Αγγλοσάξονες πλανητάρχες -είτε αποκαλούνται φιλελεύθεροι είτε νεορεαλιστές, ουδέποτε διεξήγαγαν πολέμους ή αποσταθεροποιήσεις κρατών τηρώντας ευλαβικά το Δίκαιο. 

  Εν έτει 2022, τα φαντάσματα του Θουκυδίδη και του Μακιαβέλλι απλώνουν την σκιά τους πάνω στο κατά Φουκουγιάμα "Τέλος της Ιστορίας" και την παγκόσμια φιλελεύθερη τάξη ενός μονοπολικού κόσμου, που αρκετοί βιάστηκαν να τον ευαγγελισθούν. Δυστυχώς, για όσο υπάρχουν Αθηναίοι, Μήλιοι και Λακεδαιμόνιοι, η Ιστορία θα εξακολουθεί να κρίνεται στα πεδία των μαχών. Το θεσμημένο "Δίκαιο" συνήθως θεσπίζεται από δυνατούς και απευθύνεται σε αδυνάτους. Ο Πούτιν το αντιλαμβάνεται αυτό. Άλλωστε, είχε τους καλύτερους δασκάλους στον ιμπεριαλισμό: αυτούς που μηχανεύθηκαν τις βιαιότερες λύσεις για να υποτάξουν την Νικαράγουα, την Ονδούρα, την Αϊτή, τον Παναμά, την Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Λιβύη, την Συρία, την Ουκρανία (το 2014) κ.α. Παρά ταύτα, ενάντια στις παραληρητικές στρεβλώσεις των ιδεολογιών, ο πραγματιστής Βεγέτιος μας προειδοποιεί αρχαιόθεν για την αδυσώπητη πραγματικότητα: Si vis pacem para bellum.   

Ι.Σ., Φιλαλήθεια 2022.  

Ειδησεογραφικές παραπομπές

1. BBC 27/5/2021, "Covid: Biden orders investigation into virus origin as lab leak theory debated", https://www.bbc.com/news/world-us-canada-57260009.

2. Φιλαλήθεια 2/5/2020, "Οι θεωρίες συνωμοσίας περί Κορωνοϊού και το ουσιαστικό διακύβευμα", https://philalithia.blogspot.com/2020/05/coronaios-synwmosies.html. 

3. BBC 15/2/2022, "Trudeau vows to freeze anti-mandate protesters' bank accounts", https://www.bbc.com/news/world-us-canada-60383385. 

4. Reuters 28/2/2022, "Putin puts nuclear deterrent on alert; West squeezes Russian economy", https://www.reuters.com/world/india/war-with-ukraine-putin-puts-nuclear-deterrence-forces-alert-2022-02-27/. 

5. The Hill 19/1/2022, "Biden sparks confusion, cleanup on Russia-Ukraine remarks", https://thehill.com/homenews/administration/590519-biden-sparks-confusion-cleanup-on-russia-ukraine-remarks.

6. BBC 10/1/2022, "Kazakhstan: Why are there riots and why are Russian troops there?", https://www.bbc.com/news/explainers-59894266. 

7. The Economist 7/11/2019, "Emmanuel Macron warns Europe: NATO is becoming brain-dead", https://www.economist.com/europe/2019/11/07/emmanuel-macron-warns-europe-nato-is-becoming-brain-dead. 

8. Deutsche Welle 27/2/2022, "Germany commits €100 billion to defense spending", https://www.dw.com/en/germany-commits-100-billion-to-defense-spending/a-60933724.

9. Bloomberg 27/2/2022, "Germany Backs New LNG Plants to Cut Russian Gas Dependence", https://www.bloomberg.com/news/articles/2022-02-27/germany-backs-new-lng-plants-in-bid-to-cut-russian-dependence. 

10. Antinews 27/2/2022, "Άμεση εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο - Στέλνει οπλισμό στην Ουκρανία", https://www.antinews.gr/action.read/politiki/amesi-emploki-tis-elladas-ston-polemo-stelnei-oplismo-stin-oukrania/2.156771.

11. Greek City Times 4/11/2021, "Ukraine does not consider Greeks to be indigenous to the country", https://greekcitytimes.com/2021/11/04/ukraine-does-not-consider-greeks/.