Γράφει ο Στέργιος Καπρίνης, Ψυχίατρος.
"Αδέσποτα κορμιά".
Παρένθετη μητρότητα, άμβλωση, ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία, παρουσιάζονται ως τρεις θεμελιώδεις πτυχές του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση του σώματός μας.
Όπως σε κάθε δικαίωμα, έτσι κι εδώ υπάρχουν όρια. Η (μη αλτρουιστική, εμπορευματοποιημένη) παρένθετη μητρότητα υποβιβάζει την κυοφορούσα γυναίκα σε σκλάβα με σκοπό την αναπαραγωγή και την απανθρωποποιεί, αφού θεωρεί δεδομένο πως η έγκυος δεν θα αναπτύξει συναισθήματα για το παιδί που κυοφορεί επειδή υπέγραψε ένα συμβόλαιο και πήρε κάποια λεφτά. Το δικαίωμά να γίνεις γονιός, για ποιο λόγο πρέπει να παραβιάζει το δικαίωμα μιας μάνας να μεγαλώσει όλα της τα παιδιά; Η γυναίκα- "νοικιασμένη μήτρα" δεν έχει δικαίωμα να μετανιώσει; Πώς θα επηρεάσει η εγκυμοσύνη της τις σχέσεις της με τον δικό της κοινωνικό περίγυρο; Με τον άντρα και τα παιδιά της; Με την οικογένεια και τους φίλους της; Αυτοί δεν έχουν "κορμιά" που επηρεάζονται αρνητικά από τις αποφάσεις αυτού που πληρώνει; Ως ανθρωπότητα δεν δίνουμε διαρκή αγώνα εναντίον της δουλείας και της σκλαβιάς; Για ποιον λόγο να ανεχτούμε αυτό το πισωγύρισμα; Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αγοράζεται με λεφτά;
