10 Δεκεμβρίου 2020

Τι είναι το "Great Reset";

 "The pandemic gives us this chance: it represents a rare but narrow window of opportunity to reflect, reimagine and reset our world"[1], Klaus Schwab

Γράφει ο Γιάννης Σαρρής 

  Τις τελευταίες εβδομάδες έχει προκαλέσει αίσθηση η διαδικτυακή διασπορά μίας πόζας του Κ.Μητσοτάκη εν μέσω τηλεδιασκέψεως, με ένα περίεργο βιβλίο τοποθετημένο σε περίοπτο σημείο του γραφείου του. Το βιβλίο που μελετούσε ο ελλαδίτης πρωθυπουργός έχει τίτλο "Covid-19: The Great Reset" ("η μεγάλη επανεκκίνηση/αναδιάταξη") και εκδόθηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum, WEF) στα πλαίσια του ετησίου συνεδρίου του στο Νταβός της Ελβετίας, τον Ιούλιο του 2020. Δεν πρόκειται για μια απλή περίσταση. Στο συνέδριο αυτό συμμετέχει η οικονομική και πολιτική ελίτ του πλανήτη, από κοινού με  την στρατευμένη "ιντελλιγέντσια" και τα δημόσια πρόσωπα, που έχουν αναλάβει εργολαβικά -και μετά θρησκολήπτου ζήλου- την προώθηση της Παγκοσμιοποιήσεως και του συνοδού της μεταμοντέρνου ιδεολογικού χυλού (αποδόμηση ταυτοτήτων, διαφορετικότητα, προαγωγή "ευαλώτων" ομάδων, οικολογία κ.τ.λ.). Στην εποχή μας υφίστανται διάφορες συναφείς μαζώξεις ελιτίστικου χαρακτήρα, άλλες φανερές (επιτροπές Ο.Η.Ε., Ευρωπαϊκή "Κομισσιόν", WEF) και άλλες πλειότερο καταχθόνιες (Λέσχη Bilderberg, Τριμερής Επιτροπή κ.τ.λ.). Το προαναφερθέν βιβλίο, λοιπόν, το έχουν συγγράψει οι αρχιλομπίστες Klaus Schwab και Thierry Malleret. Ο Schwab είναι ο άνθρωπος που ίδρυσε το WEF το 1987, με διακηρυγμένο σκοπό να "βελτιώσει τον κόσμο". Κάπως έτσι εξηγείται η στάση του "καλού παιδιού" της Ευρώπης Μητσοτάκη, ο οποίος σαν το "σπασικλάκι" σπεύδει να υιοθετήσει αψήφιστα και εμφατικά κάθε νεολογισμό αρεστό στις ελίτ των Βρυξελλών, του ΟΗΕ κ.τ.λ. Εισέτι παραμένει αλήστου μνήμης η διακήρυξη της άνωθεν εμπνευσθείσης προθέσεώς του να "αντιμετωπίσει δραστικά" τον "λαϊκισμό" και τον "νατιβισμό" (=ιθαγενισμό) των Ελλήνων[2]. 

Η εν λόγω πόζα του Μητσοτάκη
Ο Klaus Schwab και το εξώφυλλο του "έργου" του.
 
   Το εν λόγω γεγονός θα μπορούσε να είναι σύμπτωση ήσσονος σημασίας, εάν δεν συντονιζόταν με παρεμφερή στάση και άλλων ομογαλάκτων "μαϊντανών" της παγκοσμιοποιήσεως. Ένας έτερος θαμώνας του συνεδρίου, ο Καναδός πρωθυπουργός Justin Trudeau, σε σύντομη ομιλία του στην Σύνοδο του Ο.Η.Ε. της 29ης/09/2020, δήλωσε ότι η πανδημία προσφέρει την ευκαιρία για μια παγκόσμια επανεκκίνηση με στόχο την ισότητα, την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής κ.τ.λ., σύμφωνα με την "Agenda 2030" του Ο.Η.Ε. για "βιώσιμη ανάπτυξη": ("This pandemic has provided an opportunity for a reset. This is our chance to accelerate pre-pandemic efforts to re-imagine economic systems that actually address global challenges like extreme poverty, inequality and climate change")[3]. Η επόμενη διάσκεψη του WEF έχει προγραμματισθεί για τον Ιανουάριο 2021, αφού θα έχει ενδεχομένως επικρατήσει στην Αμερική ο παγκοσμιοποιητής Joe Biden, και φέρει ως τίτλο: "The Great Reset: A Unique Twin Summit to Begin 2021"[4]. Είναι πασίδηλο επομένως ότι διάφορα ισχυρά άτομα ανά την υφήλιο, εκμεταλλευόμενα την πανδημία, προωθούν ένα "reset", μια "ατζέντα". Προτού την αναλύσουμε, εξάγοντας συμπεράσματα για το άμεσο μέλλον, οφείλουμε να συνοψίσουμε το περιεχόμενο του προκειμένου βιβλίου. 

   Ο Schwab στην εισαγωγή του περιγράφει το έργο σαν κάτι ενδιάμεσο μεταξύ δοκιμίου και ακαδημαϊκού βιβλίου. Η σχετικά μικρή έκταση των κειμένων του, τα απλά νοήματα και η εν πολλοίς κατανοητή γλώσσα είναι χαρακτηριστικά που στοιχειοθετούν ένα μανιφέστο, προορισμένο να κυκλοφορήσει και να διαβασθεί από πολλούς ανθρώπους, ίσως και να βολιδοσκοπήσει τις αντιδράσεις τους. Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύεται από πολλούς στα κοινωνικά δίκτυα, το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι υπερβολικά προκλητικό και αποκαλυπτικό. Η επιτήδεια γραφή του φαίνεται σε πολλά σημεία να ερείδεται στην κοινή λογική, αλλά αναδεικνύει εμμέσως και μεθοδικώς τις απόψεις των συγγραφέων. Πιθανόν να ειπωθούν προκλητικά πράγματα στην επόμενη, βραχυπρόθεσμη διάσκεψη του WEF, αλλά εδώ η τυπική ξύλινη γλώσσα του Schwab δεν διαφέρει από τις προϋπάρχουσες "ντιρεκτίβες" των παραπάνω διεθνών θεσμών ή από ένα μέσο δοκίμιο του Foreign Affairs ή από την δημοσιογραφική ρητορική ενός μεγάλου δυτικού Μ.Μ.Ε. Όλοι αυτοί οι σοφοί ελίτες λένε τα ίδια πράγματα με τις ίδιες λέξεις, ξανά και ξανά, αξιοποιούντες τις θεμελιώδεις αρχές της προπαγάνδας. Πάλι ξεδιπλώνονται οι τετριμμένες ρητορείες περί βιώσιμης ανάπτυξης, ισότητας, αντιρατσισμού, πράσινης ενέργειας κ.τ.λ. Παρά ταύτα, το βιβλίο εξακολουθεί να αποπνέει ενδιαφέρον για όσους διαβάζουν πίσω από τις γραμμές και συνυπολογίζουν όλα τα καθοριστικά γεγονότα της επικαιρότητος. Ας περάσουμε τώρα στα επιμέρους επίμαχα κεφάλαια. 

Τα περιεχόμενα

1. Τα χαρακτηριστικά του συγχρόνου κόσμου

α) Αλληλεξάρτηση. Πλέον τα κράτη και οι παράγοντες της οικονομίας αλληλεξαρτώνται και, ως εκ τούτου, η αυτάρκεια και η εθνική απομόνωση είναι ανέφικτες.
β) Ταχύτητα. Οι υποχρεώσεις έχουν αυξηθεί για όλους και ο χρόνος είναι πολυτιμότερος από ποτέ. Η συνακόλουθη πίεση διαμορφώνει μια "δικτατορία του επείγοντος".
γ) Πολυπλοκότητα. Η εξέλιξη του δυναμικού και προσαρμοστικού συστήματος των σχέσεων που συνδέουν οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές μεταβλητές είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί. Ως παράδειγμα αναφέρεται το γεγονός ότι, στις αρχές του 2020, ελάχιστοι ήσαν έτοιμοι για ό,τι θα ακολουθούσε. Σε αυτό το σημείο, ο Schwab υπονοεί ότι τα έθνη-κράτη είναι αναποτελεσματικά και πως οι μεγάλες κρίσεις μπορούν αντιμετωπισθούν σωστά από διεθνείς οργανισμούς.

2. Οικονομική Αναδιάταξη

   Η αποτελμάτωση της παραγωγής και η μειωμένη ζήτηση αγαθών θα επιφέρουν σε όλες τις οικονομίες ύφεση, η οποία σε συνδυασμό με την κατίσχυση της τεχνητής νοημοσύνης (AI) θα οδηγήσει σε απολύσεις εργαζομένων. Στο εγγύς μέλλον θα υπάρχουν λίγες εναπομείνασες θέσεις με πολύ καλές αμοιβές, ενώ πολλές μικρομεσαίες θέσεις εργασίας θα χαθούν. Ένας σοσιαλίζων Κεϋνσιανισμός αποτελεί μονόδρομο, με την επαναφορά του "μεγάλου κράτους". Οι κυβερνήσεις θα αυξήσουν τις κοινωνικές παροχές προς τους πολίτες, συνεπικουρούμενες από τις κεντρικές τράπεζες που θα μειώνουν επιτόκια και θα αγοράζουν κρατικά ομόλογα. Κατ' αυτόν τον τρόπο, αναμένεται να αυξηθεί το κλάσμα της απόλυτης τιμής του δημοσίου χρέους προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (έως και 30% στις ανεπτυγμένες οικονομίες)[5].  Σύμφωνα με την Σύγχρονη Νομισματική Θεωρία (Modern Monetary Theory, ΜΜΤ), η κυβέρνηση μπορεί να εκδίδει χρεόγραφα, η κεντρική τράπεζα μπορεί να τα αγοράζει και, εάν δεν τα πουλήσει πίσω στο κράτος, τότε γεννάται νόμισμα. Όταν αυτό συμβεί σε μεγάλη κλίμακα, το νόμισμα "υποτιμάται" σε σχέση με άλλα σταθερότερα νομίσματα (μειώνεται η αγοραστική του δύναμη) και επέρχεται πληθωρισμός. Τα μεγάλα κράτη (που χρησιμοποιούν "δυνατά" νομίσματα) δύνανται να αντέξουν τέτοιο πληθωρισμό για να διοχετεύσουν χρήμα σε παροχές, αλλά οι αδύναμες χώρες όχι, διότι η υποτίμηση του νομίσματός τους θα τις γονατίσει. 

  Από την άλλη πλευρά, υπάρχει και το ενδεχόμενο να επέλθει αποπληθωρισμός, διότι λόγω προληπτικής αποταμιεύσεως και μειωμένης ζητήσεως αγαθών εκ μέρους των πολιτών, οι ονομαστικές τιμές πωλήσεώς τους ενδεχομένως να πέσουν. Σε αυτήν την περίπτωση (ανατιμήσεως του νομίσματος), το χρέος ενός κράτους γίνεται πιο δυσβάσταχτο. Όμως, το σχετικό παράδειγμα της Ιαπωνίας των τελευταίων δεκαετιών δείχνει ότι μια τέτοια προοπτική είναι βιώσιμη. 

  Το δολάριο ως παγκόσμιο συναλλακτικό νόμισμα υπέστη αμφισβήτηση καθώς μειώθηκε η εμπιστοσύνη προς αυτό όσων το αποταμιεύουν διεθνώς, επειδή η αμερικανική κυβέρνηση το μοχλεύει για γεωπολιτικούς σκοπούς και εμπορικούς πολέμους. Εδώ ο Schwab μέμφεται εμμέσως πλην σαφώς τον πρόεδρο Donald Trump και τον αντιπαγκοσμιοποιητικό οικονομικό εθνικισμό, που θέτει περιορισμούς στο ελεύθερο εμπόριο. 

  Ο Schwab ισχυρίζεται ότι επίκεινται δύσκολα χρόνια και προτείνει την υιοθέτηση μιας πιο σοσιαλιστικής οπτικής της οικονομίας. Η "κοινωνική δικαιοσύνη" και η "προστασία του περιβάλλοντος" είναι προτεραιότητες που πρέπει να υπερισχύσουν του καταναλωτισμού και της εμμονής για συνεχώς μεγαλύτερη παραγωγή πλούτου-ΑΕΠ. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα, γράφει χαρακτηριστικά. Στον τελικό σχολιασμό μας θα δούμε ότι πίσω από αυτές τις απατηλά ηθικές ιδέες μάλλον υποκρύπτονται σκοτεινότεροι και ανελεύθεροι σκοποί.  

3. Κοινωνική Αναδιάταξη 

   Σύμφωνα με την αντιτραμπική οπτική του Schwab, η κρίση του Covid-19 έχει εγείρει την δυσπιστία και την οργή των πολιτών έναντι των κυβερνήσεών τους, ειδικά σε κράτη με θεωρητικά προηγμένο σύστημα υγείας, όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, που όμως εμμένουν σε νεοφιλελεύθερα οικονομικά μοντέλα. Κατά την διάρκεια της πανδημίας, οι μεσαίοι και πλούσιοι ως προς το εισόδημα αντεπεξήλθαν καλλίτερα από τους πτωχούς, οι οποίοι όμως ανέλαβαν μεγαλύτερο βάρος κατά την αντιμετώπισή της (νοσηλευτές, διανομείς τροφίμων κ.τ.λ.). Προμηνύεται ότι προσεχώς θα διανεμηθεί κεφάλαιο από τους "πλουσίους" στους "πτωχούς" και η κοινωνική αλληλεγγύη θα υπερισχύσει του ελευθέρου ανταγωνισμού. Ο κύριος Schwab μάλλον αναφέρεται στους απλούς "πλουσίους" της μεσαίας τάξεως και όχι στους δισεκατομμυριούχους που παρακολουθούν με θέρμη τις ομιλίες του. Άλλωστε, παραδέχεται ότι το κοινωνικό πρόγραμμά του θα βασισθεί σε επιβολή φόρων και κρατικοποιήσεις. Για την καταστολή της "λαϊκιστικής-ακροδεξιάς αντιδράσεως"[6], θεωρεί αναγκαία την συνομολόγηση ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου που θα παράσχει παροχές σοσιαλιστικού χαρακτήρος σε ευάλωτες ομάδες. 

   Και μιλώντας για ευάλωτες ομάδες, δεν παραλείπει να αναφερθεί στον "συστημικό ρατσισμό" που υφίστανται οι μειονότητες (μαύροι, ΛΟΑΤΚΙ-σεξουαλικώς πρεκκλίνοντες, μετανάστες), δηλαδή το υποτιθέμενο "προλεταριάτο" του 21ου αιώνος. Η ξύλινη γλώσσα του Schwab, δίχως να μπει στον κόπο να μας εξηγήσει πώς και γιατί, ουσιαστικά αφήνει να εννοηθεί ότι υπάρχουν "κακές" αντιδράσεις (εάν προέρχονται από λαϊκιστές-εθνικιστές) και "καλές" αντιδράσεις, εφόσον προέρχονται από αυτές τις μειονότητες και την νέα γενιά (Generation Z)[7]. Μέσα από τον επαναστατικό ακτιβισμό των τελευταίων (όπως συνέβη  με το BLM που κατέκαυσε τις ΗΠΑ του Τραμπ), διαβλέπει με αισιοδοξία την προώθηση ενός τρόπον τινα κοινωνικού "κομμουνισμού" απολύτου ισότητος (ο οποίος αμφιβάλλουμε εάν θα άγγιζε και τους δισεκατομμυριούχους ακροατές του WEF). Όλα αυτά θυμίζουν την δικαιωματίστικη προπαγάνδα και τις "πορτοκαλί επαναστάσεις"-πραξικοπήματα του Open Foundation του George Soros.

4. Γεωπολιτική Αναδιάταξη - Παγκοσμιοποίηση

   Κατά τον Schwab, η απόφαση της διοικήσεως Τραμπ να αποποιηθεί τον ρόλο του διεθνούς διαιτητού γέννησε γεωπολιτική μεταβλητότητα και πολυπολικότητα. Το κενό διπλωματικής επιρροής έσπευσε να καλύψει η Κίνα, τα συμφέροντα της οποίας μπορεί να έλθουν σε σύγκρουση με τις Η.Π.Α. Προβλέπει, δίχως να τεκμηριώνει, ότι η "ευρύτερη γεωπολιτική αστάθεια" θα προκαλέσει περαιτέρω μαζική μετανάστευση (mass migration)[8] και δεν έχουμε λόγο να το αμφισβητήσουμε, εφόσον η κινητικότητα των πληθυσμών είναι κάτι που εξωραΐζουν και οι "ατζέντες" του ΟΗΕ. Ο Schwab μέμφεται την άνοδο του εθνικισμού, διότι δεν επιτρέπει στους διεθνείς οργανισμούς να αντιμετωπίσουν συντεταγμένα την υγειονομική κρίση. Πιστεύει ότι ο εθνικισμός αποτελεί κίνδυνο για την "παγκόσμια τάξη"[9] και υποδαυλίζει συγκρούσεις για τον έλεγχο των πόρων. Ωστόσο, θεωρεί ότι -παρά την επιβράδυνσή της- η παγκοσμιοποίηση (globalization) είναι αναπόφευκτη, λόγω της συνεχούς ροής κεφαλαίων και των τριών χαρακτηριστικών του συγχρόνου κόσμου που προανεφέρθησαν. O Schwab, επιπλέον, φαίνεται να υιοθετεί το λεγόμενο "τρίλημμα του Rodrik", βάσει του οποίου, από τους θεσμούς του έθνους-κράτους, της πολιτικής δημοκρατίας και της οικονομικής παγκοσμιοποιήσεως, μόνο δύο μπορούν να συνυπάρχουν. Εύκολα μπορούμε να φανταστούμε τι από τα τρία θα προτιμούσε να πετάξει εκτός ο Schwab (και οι συν αυτώ). Πιστεύει ότι η "παγκόσμια διακυβέρνηση" εξασφαλίζει την εύρυθμη εξέλιξη των διακρατικών σχέσεων και αντιμετώπιση των προκλήσεων: "Global governance [...] encompasses the totality of institutions, policies, norms, procedures and initiatives through which nation states try to bring more predictability and stability to their responses to transnational challenges"[10].

5. Οικολογική Αναδιάταξη

   Μετά ταύτα, ο Schwab ήταν αναμενόμενο να υιοθετήσει και ρητορική αρεστή στους οπαδούς του Al Gore και της Greta Thunberg. Επί τούτου, παρουσιάζει την -τουλάχιστον ρηξικέλευθη- άποψη ότι νέοι ιοί αρχίζουν να παρασιτούν στις ανθρώπινες κοινωνίες, διότι τα ζώα-ξενιστές τους αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα δάση που αποψιλώνονται. Πρέπει να μειωθούν οι εκπομπές CO2. Πρέπει η παραγωγή ενέργειας να γίνει "καθαρότερη" και να μειωθεί η κατανάλωσή της (καμία αντίρρηση ως εδώ). Αυτό όμως σημαίνει νέους φόρους (που επωμίζεται κατά κανόνα η μεσαία τάξη) και ροή μεγάλων κεφαλαίων προς οικολογικά προγράμματα που διαχειρίζεται ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και λοιποί διεθνείς φορείς. 

6. Τεχνολογική Αναδιάταξη

   Οι καραντίνες που επεβλήθησαν διεθνώς εξαιτίας του κορονοϊού θα επιφέρουν μια μόνιμη μεταβολή στις διαπροσωπικές σχέσεις. Τόσο η ανθρώπινη επικοινωνία, όσο και ένα μεγάλο ποσοστό εργασιών επιτελούνται μέσω του διαδικτύου. Έτσι εξοικονομείται πολύτιμος χρόνος για δημιουργικές και άλλες προσωπικές δραστηριότητες. (Σ.τ.Δ.: Αυτή η κοινωνική αποστασιοποίηση θα επιτρέπει και την εύκολη καταστολή όσων εξεγείρονται ενάντια σε αυτήν την νέα τάξη πραγμάτων.)

   Παράλληλα, εγείρονται ζητήματα παρακολούθησης των ανθρώπων μέσα από ηλεκτρονικές συσκευές (π.χ. εφαρμογές που σχεδιάστηκαν προσφάτως για να ελέγχουν την μετάδοση του ιού) αλλά και προστασίας των προσωπικών δεδομένων τους. Στην αρχή του κεφαλαίου, ο Schwab παραδέχεται ότι οι κινητές συσκευές, που πλέον έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, αναμένουν τις "ανάγκες μας" (Σ.τ.Δ.: τις οποίες μάλιστα προβλέπουν τα cookies των πολυεθνικών "Big Tech" δια του ψηφιακού φακελώματος), μας "ακούν" και μας "εντοπίζουν", ακόμη κι αν δεν το έχουμε ζητήσει: "Our mobile devices have become apermanent and integral part of our personal and professional lives, helping us on many different fronts, anticipating our needs, listening to us and locating us, even when not asked to do so"[11]. Και μετά από τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου  του 2000 και τον "πόλεμο κατά της  τρομοκρατίας", είχαν επιβληθεί μέτρα παρακολουθήσεως που προκάλεσαν αντιδράσεις για την καταπάτηση της ιδιωτικότητος (κάμερες σε δημοσίους χώρους, ηλεκτρονικές ταυτότητες κ.τ.λ.), αλλά πλέον θεωρούνται φυσιολογικά. Πιθανόν να γίνει το ίδιο σύμφωνα με τον Schwab και για τα φημολογούμενα νέα μέτρα[12].

   Στο τέλος του βιβλίου, ύστερα από ανάλυση πολιτικώς αδιαφόρων ιδεών και προτάσεων τεχνοκρατικής φύσεως, οι συγγραφείς πραγματεύονται μια ενδεχόμενη αναδιάταξη της ιδεολογικής θεωρήσεως του ατόμου. Εκφράζουν την επιθυμία τους ο φιλελεύθερος ατομικισμός (Individualism) να υποχωρήσει έναντι του κοινωνικού ωφελιμισμού (Utilitarianism). Ωστόσο, η ανάπτυξη αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων σε περιόδους κρίσεως ενέχει και μια "σκοτεινότερη" (κατά τον Schwab) προοπτική, που έγκειται στην ενίσχυση του πατριωτισμού και του εθνικισμού (sic): "But there is a darker side to this. It also triggers a rise in patriotic and nationalist sentiments, with troubling religious and ethnic considerations also coming into the picture."[13]. 

Σχολιασμός

   Ένας συντηρητικός θα μπορούσε να ισχυρισθεί βασίμως ότι το όραμα του World Economic Forum είναι ένας διαπλανητικός κομμουνισμός. Πράγματι, ο παρεμβατισμός στο (συνήθως μικρομεσαίο) επιχειρείν και ο ιερός μανδύας μετά του οποίου ενδύεται η λέξη "ισότητα" (equality) κάτι τέτοιο ενδεικνύουν, μολονότι μια κεϋνσιανή προσέγγιση είναι αναγκαία σε περιόδους κρίσεως. Το πιο ανησυχητικό απ' όλα, όμως, και σίγουρα πιο δυσοίωνο από το πρόσφατο αυτό βιβλίο, είναι ένα του tweet του WEF που δημοσιεύθηκε στο twitter στις 19 Νοεμβρίου 2016 και περιείχε ένα βίντεο, στο οποίο προέβλεπε πώς θα έχει εξελιχθεί ο κόσμος μέχρι το 2030. Η 1η διαφάνειά του έγραφε "δεν θα έχεις τίποτε και θα είσαι ευτυχισμένος" ("You’ll own nothing. And you’ll be happy"), ενώ η 2η έγραφε "θα δανείζεσαι ό,τι θέλεις και θα σου έρχεται με drone στο σπίτι" ("Whatever you want you'll rent and it'll be delivered by drone")[14]. 

   Επαναλαμβάνω το ρητορικό ερώτημα: ένας τέτοιος "κομμουνισμός", που ασφαλώς προϋποθέτει την παγκοσμιοποίηση, θα στερήσει το ο,τιδήποτε και από τους δισεκατομμυριούχους θαμώνες του World Economic Forum; Ή μήπως οι ελίτ ονειρεύονται για τον εαυτό τους έναν ρόλο παρόμοιο με αυτόν των (επίσης δισ/εκατομμυριούχων) κομματαρχών του κομμουνιστικού κόμματος ΕΣΣΔ παλαιότερα ή του "κομμουνιστικού" κόμματος Κίνας σήμερα; Μήπως βλέπουν ως πρότυπο τον κινεζικό συνδυασμό οικονομίας της αγοράς και πολιτικού αυταρχισμού; 

   Απεναντίας, ένας ορθόδοξος μαρξιστής θα μπορούσε να καταλογίσει το όραμα του WEF στην καπιταλιστική ολοκλήρωση, οπόταν οι πλούσιοι γίνουν πλουσιότατοι και οι πτωχοί πτωχότεροι (αλλά ναρκωμένοι με διάφορες πλασματικές ηδονές και όχι αρκετά εξαθλιωμένοι για να αντιδράσουν). Τω όντι, ο τρόπος διαχειρίσεως του κορονοϊού λαξεύει επιθανάτιες πλάκες για ένα μεγάλο ποσοστό μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ενώ τα μονοπώλια συγκεντρώνουν όλην την ζήτηση, εκμεταλλευόμενα και τις ηλεκτρονικές αγορές. Και επιφανείς εκπρόσωποι τέτοιων μονοπωλίων παρευρίσκονται στο ακροατήριο του WEF... Ίσως ο όρος "Crony Capitalism" (καπιταλισμός διαπλεκομένων συμφερόντων, μεταξύ τους και με πολιτικούς θεσμούς) περιγράφει καλλίτερα το φαινόμενο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Ό,τι κι αν είναι αυτό το φαινόμενο, είναι ολοκληρωτικό. 

   Τα ρομπότ και η τεχνητή νοημοσύνη αναμένεται να αυξήσουν τον παραγόμενο πλούτο αλλά και να εξαλείψουν το μεγαλύτερο ποσοστό των θέσεων εργασίας σε παραδοσιακά επαγγέλματα. Η διαφαινόμενη μαζική τάξη αέργων πρέπει κάπως να συντηρηθεί, προκειμένου να μην διαρραγεί το σύστημα. Ένα "παγκόσμιο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα" (του οποίου η συζήτηση είναι της μόδας τελευταία) θα προσέφερε μία λύση συμβατή με την ατζέντα του great reset. Κατ' αυτόν τον τρόπο, οι ελίτ προσδοκούν στην εξάλειψη όλων των ταξικών διακρίσεων (πλην της δικής των υπεροχής), που θα επιτευχθεί με την ομογενοποίηση του λαού ή καλλίτερα όλων των λαών (ορίστε...μια χρησιμότητα της μεταναστεύσεως!). Πώς όμως θα διαμοιρασθεί ο νέος πλούτος; Επί ίσοις όροις σε όλους ή με κάποια προνόμια, ανάλογα με το πόσο αρεστή θα είναι η συμπεριφορά του ατόμου στις ελίτ; (*Στην Κίνα ήδη εφαρμόζεται ένα "σύστημα κοινωνικής πιστώσεως"(social credit system) που παρακολουθεί τους πολίτες, επιβραβεύει τους πιο υπάκουους και τιμωρεί τους ανυπάκουους.[15]) 

   Μήπως χρειάζεται να καταστρατηγηθούν οι μέχρι τώρα δεδομένες ελευθερίες των πολιτών; Μετά τα πρωτοφανή αίσχη που είδαμε στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές από το βαθύ κράτος και τα ΜΜΕ, πολλές μάσκες αρχίζουν να πέφτουν. Το αγαπημένο παιδί των ελίτ Barack Obama δήλωσε τον περασμένο Νοέμβριο ότι το ελεύθερο διαδίκτυο (που φαίνεται να ξέφυγε από τον έλεγχό τους) "αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή για την δημοκρατία" (τους)[16]. Οι πολιτικές σκληρής και παράνομης λογοκρισίας που εφαρμόζονται μετ' επιτάσεως από όλα τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως της Silicon Valley φαίνεται να συμφωνούν και να επαυξάνουν. Επ' αφορμή της πανδημίας, αρκετά δικαιώματα των πολιτών μεταφέρονται από τους πολίτες στα κράτη και, σε δεύτερο χρόνο, από τα κράτη στους "διεθνείς οργανισμούς". Άραγε θα έχει κάποια μονιμότητα τούτη η "μεταφορά"; Ο "θαυμαστός καινούριος κόσμος" του A.Huxley μάλλον αναδύεται από την σφαίρα της μυθοπλασίας με γοργούς ρυθμούς... Παρά ταύτα, το φυσικό δικαίωμα σχεδιασμού και αλλαγής του "κόσμου" (αν μπορούσε να ειπωθεί ποτέ κάτι τέτοιο) δεν υπάρχει σε κανέναν άνθρωπο και κανένα φόρουμ. Μόνον ο Θεός δαμάζει το απρόβλεπτο... 

 


 

Παραπομπές

1) Klaus Schwab on 3 March 2020. Βλ. επίσης World Economic Forum, “The Great Reset”, 3 June 2020, https://www.facebook.com/worldeconomicforum/videos/18956990 8956561.
2) Βλ. ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο American Jewish Commitee (AJC) στις 11/6/2018: https://youtu.be/rzXLzBDXaeg. Σ.τ.Δ.: Native στα αγγλικά σημαίνει ιθαγενής. Νατιβισμός είναι η άποψη πως οι γηγενείς πολίτες πρέπει να έχουν περισσότερα δικαιώματα από τους μετανάστες και ως εκ τούτου υποστηρίζει τον περιορισμό της εισόδου (λαθρο)μεταναστών.
3) Μπορείτε να ακούσετε τον ίδιο τον Trudeau εδώ: https://youtu.be/n2fp0Jeyjvw. Επίσης βλ. Cbc.ca: "The 'Great Reset' reads like a globalist plot with some plot holes", https://www.cbc.ca/news/politics/great-reset-trudeau-poilievre-otoole-pandemic-covid-1.5817973.
4) World Economic Forum, https://www.weforum.org/press/2020/06/the-great-reset-a-unique-twin-summit-to-begin-2021/. 
5) K.Schwab, T.Malleret. "Covid-19: The Great Reset". ISBN Agentur Schweiz, 9/7/2020. σελ.51 
6) K.Schwab, ό.π., σελ.75 
7) K.Schwab, ό.π., σελ.78 
8) K.Schwab, ό.π., σελ.101
9) K.Schwab, ό.π., σελ.80 
10) K.Schwab, ό.π., σελ.86-87 
11) K.Schwab, ό.π., σελ.116 
12) K.Schwab, ό.π., σελ.127-128
13) K.Schwab, ό.π., σελ.164
14) Μπορείτε να δείτε εδώ το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=lBBxWtKKQiA και εδώ ένα σχετικό άρθρο: Reclaimthenet.org: "World Economic Forum deletes tweet after backlash against its proposed dystopia", https://reclaimthenet.org/world-economic-forum-deletes-tweet-after-backlash/
15) Wikipedia: "Social Credit System", https://en.wikipedia.org/wiki/Social_Credit_System
16) Vox.com: "Obama: The internet is “the single biggest threat to our democracy”", https://www.vox.com/recode/2020/11/16/21570072/obama-internet-threat-democracy-facebook-fox-atlantic

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου