Στις 28 Μαΐου του 1453, ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος κάλεσε τους στρατιωτικούς άρχοντες και τον δήμο της Κωνσταντινουπόλεως σε μία στερνή συνέλευση. Είχε ήδη προηγηθεί η θρυλική απάντησή του στον σουλτάνο των τούρκων που πρότεινε παράδοση για αποτροπή των σφαγών: «τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὐτ’ ἐμόν ἐστιν οὐτ’ ἄλλου τῶν κατοικοῦντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν». Τότε λοιπόν, εξεφώνησε στους «ἀπογόνους Ἑλλήνων καὶ Ῥωμαίων» έναν τελευταίο λόγο, τους ζήτησε να αγωνισθούν μέχρι θανάτου για την πίστη, την πατρίδα, τον βασιλέα, την οικογένεια και τους φίλους των. Όπως δήλωσε, ακόμη κι αν ο Θεός επιτρέψει στους βαρβάρους να νικήσουν, εξαιτίας των πολλών αμαρτιών του γένους, ποιο το όφελος για κάποιον να κερδίσει τον κόσμον όλον εάν έχει την ψυχή του χαμένη; Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ψυχή του Κωνσταντίνου και των τελευταίων συναγωνιστών του δεν χάθηκε. Εξακολουθεί να φωταγωγεί αγέρωχα την ιστορία, την τιμή και το πεπρωμένο του γένους μας. Ακολουθεί μία άξια συνέχεια του παιάνος των Σαλαμινομάχων, ο λόγος του όπως τον διασώζει ο φίλος και συμπολεμιστής του Γεώργιος Σφραντζής (βλ. Γεωργίου Σφραντζῆ Χρονικὸν τῆς Ἀλώσεως Lib III. Cap VI, Imprensis Ed. Weberi, Βόννη 1838, σελ.271-280).
«Ὑμεῖς μὲν εὐγενέστατοι ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι συστρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλῶς οἴδατε, ὅτι ἔφθασεν ἡ ὥρα καὶ ὁ ἐχθρὸς τῆς πίστεως ἡμῶν βούλεται μετὰ πάσης μηχανῆς ἰσχυροτέρως καὶ τέχνης στενοχωρῆσαι ἡμᾶς καὶ ἐμβολὴν διὰ ξηρᾶς καὶ σύῤῤαξιν διὰ θαλάσσης μετὰ συμπλοκῆς μεγάλης δῶσαι ἡμῖν μετὰ πάσης δυνάμεως, ἵνα, εἰ δυνατόν, ὡς ὁ ὄφις τὸν ἰὸν ἐκχύσῃ· καὶ ὡς λέων ἀνήμερος καταπίῃ ἡμᾶς βιάζεται. Διὰ τοῦτο λέγω καὶ παρακαλῶ ὑμᾶς, ἵνα στῆτε ἀνδρείως καὶ μετὰ γενναίας ψυχῆς, ὡς ἐξ ἀρχῆς ἄχρι τοῦ νῦν ἐποιήσατε, κατὰ τῶν ἐχθρῶν τῆς ἡμετέρας πίστεως. Παραδίδωμι δὲ ὑμῖν τὴν κλεινήν τε περίφημον καὶ εὐκλεῆ ταύτην μεγαλοπρεπεστάτην καὶ εὐγενῆ πόλιν τὴν ὄντως ἐκλαμπροτάτην καὶ βασιλεύουσαν τῶν πόλεων ἡμῶν πατρίδα.
Καλῶς οὖν οἴδατε, ἀδελφοί, ὅτι ἕνεκεν τινων τεσσάρων ὀφειλέται κοινῶς ἐσμεν πάντες, ἵνα προτιμήσωμεν ἀποθανεῖν μᾶλλον ἢ ζῆν, πρῶτον μὲν ὑπὲρ τῆς πίστεως ἡμῶν καὶ εὐσεβείας, δεύτερον δὲ ὑπὲρ τῆς πατρίδος, τρίτον μὲν ὑπὲρ τοῦ βασιλέως, ὡς Χριστὸν Κυρίου, καὶ τέταρτον ὑπὲρ συγγενῶν καὶ φίλων. Λοιπόν, ἀδελφοί, ἐὰν ὀφειλέται ἐσμὲν ὑπὲρ ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων αὐτῶν ἀγωνίζεσθαι ἕως θανάτου, πολλῷ μᾶλλον ἡμεῖς ὑπὲρ πάντων τούτων, ὡς βλέπετε προφανῶς, καὶ ἐκ πάντων μέλλομεν ζημιωθῆναι. Ἐὰν διὰ τὰ ἐμὰ πλημμελήματα παραχωρήσῃ ὁ Θεὸς τὴν νίκην τοῖς ἀσεβέσιν, ὑπὲρ τῆς πίστεως ἡμῶν τῆς ἁγίας, ἣν ὁ Χριστὸς τῷ οἰκείῷ αὐτοῦ αἱματι ἡμῖν ἐδωρήσατο, κινδυνεύομεν· ὂ ἐστι κεφάλαιον πάντων. Καὶ ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ τις καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχήν, τί τὸ ὄφελος; Δεύτερον, πατρίδα περίφημον τοιαύτην ὑστερούμεθα καὶ ἐλευθερίαν ἡμῶν. Τρίτον, τὴν πότε περιφανῆ, νῦν δὲ τεταπεινωμένην καὶ ὠνειδισμένην καὶ ἐξουθενημένην ἀπολλύωμεν βασιλείαν καὶ ὑπὸ τυράννου καὶ ἀσεβοῦς ἄρχεται. Τέταρτον δὲ καὶ φιλτάτων τέκνων καὶ συμβίων καὶ συγγενῶν ὑστερούμεθα.
Αὐτὸς δὲ ὁ ἀλιτήριος ὁ ἀμηρᾶς [σ.σ. εννοεί τον Μωάμεθ Β΄] πεντήκοντα καὶ ἑπτὰ ἡμέρας ἄγει σήμερον, ἀφ’ οὗ ἡμᾶς ἐλθὼν ἀπέκλεισε καὶ μετὰ πάσης μηχανῆς καὶ ἰσχύος καθ’ ἡμέραν τε καὶ νύκτα οὐκ ἐπαύσατο πολιορκῶν ἡμᾶς. Καὶ χάριτι τοῦ παντεπόπτου Χριστοῦ Κυρίου ἡμῶν ἐκ τῶν τειχῶν μετὰ αἰσχύνης ἄχρι τοῦ νῦν πολλάκις αἰσχρῶς ἀπεπέμφθησαν. Τὰ νῦν δὲ πάλιν, ἀδελφοί, μὴ δειλιάσητε, ἐὰν καὶ τεῖχος μέροθεν ὀλίγον ἐκ τῶν κρότων καὶ τῶν πτωμάτων τῶν ἐλεπόλεων ἔπεσε, διότι, ὡς ὑμεῖς θεωρεῖτε, κατὰ τὸ δυνατὸν ἐδιορθώσαμεν πάλιν αὐτό. Ἡμεῖς πᾶσαν τὴν ἐλπίδα εἰς τὴν ἄμαχον δόξαν τοῦ Θεοῦ ἀναθέμεθα· οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις καὶ ἐν δυνάμει καὶ πλήθει, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν πεποίθαμεν, δεύτερον δὲ καὶ ἐν ταῖς ἡμετέραις χερσὶ καὶ ῥωμαλεότητι, ἣν ἐδωρήσατο ἡμῖν ἡ θεία δύναμις. Γνωρίζω δὲ ὅτι αὕτη ἡ μυριαρίθμητος ἀγέλη τῶν ἀσεβῶν, καθὼς ἡ αὐτῶν συνήθεια, ἐλεύσονται καθ᾿ ἡμῶν μετὰ βαναύσου καὶ ἐπηρμένης ὀφρῦος καὶ θάρσους πολλοῦ καὶ βίας, ἵνα διὰ τὴν ὀλιγότητα ἡμῶν θλίψωσι καὶ ἐκ τοῦ κόπου στενοχωρήσωσι, καὶ μετὰ φωνῶν μεγάλων καὶ ἀλαλαγμῶν ἀναριθμήτων, ἵνα ἡμᾶς φοβήσωσι. Τὰς τοιαύτας αὐτῶν φλυαρίας καλῶς οἴδατε, καὶ οὐ χρῇ λέγειν περὶ τούτων. Καὶ ὥρα ὀλίγοι τοιαῦτα ποιήσωσι, καὶ ἀναριθμήτους πέτρας καὶ ἕτερα βέλη καὶ ἐλεβολίσκους, ὡσεὶ ἄμμον θαλασσῶν ἄνωθεν ἡμῶν πτήσουσι, δι᾿ ὧν, ἐλπίζω γάρ, οὐ βλάψωσι, διότι ὑμᾶς θεωρῶ καὶ λίαν ἀγάλλομαι καὶ τοιαύταις ἐλπίσι τὸν λογισμὸν τρέφομαι, ὅτι εἰ καὶ ὀλίγοι πάνυ ἐσμέν, ἀλλὰ πάντες ἐπιδέξιοι καὶ ἐπιτήδειοι ῥωμαλέοι τε καὶ ἰσχυροὶ καὶ μεγαλήτορες καὶ καλῶς προπαρασκευασμένοι ὑπάρχετε. Ταῖς ἀσπίσιν ὑμῶν καλῶς τὴν κεφαλὴν σκέπεσθε ἐπὶ τῇ συμπλοκῇ καὶ συρρήξει. Ἡ δεξιὰ ὑμῶν ἡ τὴν ῥομφαῖαν ἔχουσα μακρὰν ἔστω πάντοτε. Αἱ περικεφαλαίαι ὑμῶν καὶ οἱ θώρακες καὶ οἱ σιδηροῖ ἱματισμοὶ λίαν εἰσὶν ἱκανοὶ ἅμα καὶ τοῖς λοιποῖς ὅπλοις, καὶ ἐν τῇ συμπλοκῇ ἔσονται πάνυ ὠφέλιμα, ἃ οἱ ἐνάντιοι οὐ χρῶνται, ἀλλ᾿ οὔτε κέκτηνται. Καὶ ὑμεῖς ἔσωθεν τῶν τειχῶν ὑπάρχετε σκεπόμενοι, οἱ δὲ ἀσκεπεῖς μετὰ κόπου ἔρχονται.
Διό, ὦ συστρατιῶται γίγνεσθε ἕτοιμοι
καὶ στερεοὶ καὶ μεγαλόψυχοι διὰ τοὺς οἰκτιρμοὺς τοῦ Θεοῦ. Μιμηθῆτε τούς ποτε τῶν
Καρχηδονίων ὀλίγους ἐλέφαντας, πὼς τοσοῦτον πλῆθος ἵππων Ῥωμαίων τῇ φωνῇ καὶ θέᾳ
ἐδίωξαν, καὶ ἐὰν ζῷον ἄλογον ἐδίωξε πόσον μᾶλλον ἡμεῖς ἡ τῶν ζῴων καὶ ἀλόγων ὑπάρχοντες
κύριοι, καὶ οἱ καθ᾿ ἡμῶν ἐρχόμενοι ἵνα παράταξιν μεθ᾿ ἡμῶν ποιήσωσιν ὡς ζῷα ἄλογα
καὶ χείρονές εἰσιν. Οἱ πέλται ὑμῶν καὶ ῥομφαῖοι καὶ τὰ τόξα καὶ ἀκόντια πρὸς αὐτοὺς
πεμπέτωσαν παρ᾿ ἡμῶν. Καὶ οὕτως λογίσθητε ὡς ἐπὶ ἀγρίων χοίρων καὶ πληθὺν
κυνήγιον, ἵνα γνώσωσιν οἱ ἀσεβεῖς ὅτι οὐ μετὰ ἀλόγων ζῴων ὡς αὐτοί, παράταξιν ἔχουσιν,
ἀλλὰ μετὰ κυρίων καὶ αὐθεντῶν αὐτῶν καὶ ἀπογόνων Ἑλλήνων καὶ Ῥωμαίων. Οἴδατε καλῶς,
ὅτι ὁ δυσσεβὴς αὐτὸς ἀμηρᾶς καὶ ἐχθρὸς τῆς ἁγίας ἡμῶν πίστεως χωρὶς εὐλόγου αἰτίας
τινὸς τὴν ἀγάπην, ἢν εἴχομεν, ἔλυσε καὶ τοὺς ὅρκους αὐτοῦ τοὺς πολλοὺς ἠθέτησεν
ἀντ’ οὐδενὶς λογιζόμενος· καὶ ἐλθὼν αἰφνιδίως φρούριον ἐποίησεν ἐπὶ τὸ
Στενὸν τοῦ Ἀσωμάτου, ἵνα καθ’ ἑκάστην ἡμέραν δύνηται ἡμᾶς βλάπτειν. Τοὺς ἀγροὺς
ἡμῶν καὶ κήπους καὶ παραδείσους καὶ οἴκους πυριαλώτους ἐποίησε· τοὺς ἀδελφοὺς
ἡμῶν τοὺς Χριστιανούς, ὅσους εὗρεν, ἐθανάτωσε καὶ ᾐχμαλώτευσε, τὴν φιλίαν ἡμῶν ἔλυσε.
Τοὺς δὲ τοῦ Γαλατᾶ ἐφιλίωσε· καὶ αὐτοὶ χαίροντες οὐκ εἶδον καὶ αὐτοὶ οἱ
ταλαίπωροι τὸν τοῦ γεωργοῦ παιδὸς μῦθον, τοῦ ἑψήνοντος τοὺς κοχλίους καὶ εἰπόντος
ὦ ἀνόητα ζῶα καὶ τὰ ἑξῆς [σ.σ. αναφέρεται σε μύθο
του Αισώπου]. Λοιπὸν, ἀδελφοί,
ἐπεὶ ἡμᾶς πολιορκεῖ καὶ ἀπέκλεισε, καὶ καθ’ ἑκάστην τὸ ἀχανὲς αὐτοῦ στόμα
χάσκων καὶ εὐκαιρίαν αἰτεῖ, πῶς καταπίῃ ἡμᾶς καὶ τὴν πόλιν ταύτην, ἣν ἀνήγειρεν
ὁ τρισμακάριστος καὶ Μέγας Κωνσταντῖνος ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος καὶ τῇ πανάγνῳ τε καὶ
ὑπεράγνῳ δεσποίνῃ ἡμῶν Θεοτόκῳ Μαρίᾳ ἀφιέρωσε καὶ ἐχαρίσατο τοῦ κυρίαν εἶναι καὶ
βοηθὸν καὶ σκέπην τῇ ἡμετέρᾳ πατρίδι καὶ καταφύγιον τῶν Χριστιανῶν, ἐλπίδα καὶ
χαρὰν πάντων Ἑλλήνων, τὸ καύχημα τῶν ὑπὸ τὴν ἡλίου ἀνατολὴν ὄντων πάντων [...]»
Μετά την
ομιλία, όπως γράφει ο Σφραντζής, ο Βασιλεύς εναγκαλίσθηκε με τους αδελφούς του,
με Έλληνες, Ρωμαίους, Βενετούς, Γενουάτες, ενωτικούς, ανθενωτικούς, που ομού
δήλωσαν έτοιμοι να θυσιασθούν για την πίστη και την πατρίδα. Τότε οι
παριστάμενοι και σύμπας ο λαός άρχισαν να συρρέουν αυθόρμητα στην εδώ και μήνες εγκαταλελειμμένη
Αγία Σοφία. Είχε παρέλθει ο καιρός της διχόνοιας. Ήσαν οι τελευταίες ώρες
ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Ο Βασιλεύς ζήτησε δημόσια συγγνώμη για τα
ανομήματά του και προσήλθε στον ναό, όπου προσευχήθηκε μετά κλαυθμού και
μετέλαβε για τελευταία φορά Σώμα και Αίμα Χριστού. Μόνον όσοι είχαν καρδιά από
πέτρα δεν δάκρυσαν.
«Καὶ ταῦτα εἰπῶν καὶ
τὴν δημηγορίαν τελέσας καὶ μετὰ δακρύων καὶ στεναγμῶν τὸν Θεὸν εὐχαριστήσας, οἱ
πάντες ὡς ἐξ ἑνὸς στόματος ἀπεκρίναντο μετὰ καυθμοῦ λέγοντες, “Ἀποθάνωμεν ὑπὲρ
τῆς Χριστοῦ πίστεως καὶ τῆς πατρίδος ἡμῶν”. Ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς καὶ πλεῖστα εὐχαριστήσας
καὶ πλείστας δωρεῶν ἐπαγγελίας αὐτοῖς ἀπηγγείλατο. Εἶτα πάλιν λέγει·
“Λοιπόν, ἀδελφοὶ καὶ συστρατιῶται, ἕτοιμοι ἔστε τῷ πρωΐ. Χάριτι καὶ ἀρετῇ τῇ
παρὰ τοῦ Θεοῦ ὑμῖν δωρηθείσῃ, καὶ συνεργούσης τῆς ἁγίας Τριάδος, ἐν ᾗ τὴν ἐλπίδα
πᾶσαν ἀνεθέμεθα, ποιήσωμεν τοὺς ἐναντίους μετὰ αἰσχύνης ἐκ τῶν ἐντεῦθεν κακῶς ἀναχωρήσωσιν.”
Ἀκούσαντες δὲ οἱ δυστυχεῖς Ῥωμαίοι καρδίαν ὡς λέοντες ἐποίησαν, καὶ ἀλλήλοις συγχωρηθέντες ᾔτουν εἶς τῷ ἑτέρῳ καταλλαγῆναι, καὶ μετὰ κλαυθμοῦ ἐνηγκαλίζοντο, μήτε φιλτάτων τέκνων μνημονεύοντες οὔτε γυναικῶν ἢ πλούτου φροντίζοντες, εἰ μὴ μόνον τοῦ ἀποθανεῖν ἵνα τὴν πατρίδα φυλάξωσι. Καὶ ἕκαστος ἐν τῷ διατεταγμένῳ τόπῳ ἐπανέστρεψε, καὶ ἀσφαλῶς ἐποίουν ἐν τοῖς τείχεσι τὴν φυλακήν. Ὁ δὲ βασιλεὺς ἐν τῷ πανσέπτῳ ναῷ τῆς τοῦ Θεοῦ Λόγου Σοφίας ἐλθὼν καὶ προσευξάμενος μετὰ κλαυθμοῦ τὰ ἄχραντα μυστήρια μετέλαβεν. Ὁμοίως καὶ ἕτεροι πολλοὶ τῇ αὐτῇ νυκτὶ ἐποίησαν. Εἶτα ἐλθὼν εἰς τὰ ἀνάκτορα ὀλίγον σταθεὶς καὶ ἐκ πάντων συγχώρησιν αἰτήσας, ἐν τῇδε τῇ ὥρᾳ τίς διηγήσεται τοὺς τότε κλαυθμοὺς καὶ θρήνους τοὺς ἐν τῷ παλατίω; Εἰ καὶ ἀπὸ ξύλου ἄνθρωπος ἢ ἐκ πέτρας ἦν, οὐκ ἐδύνατο μὴ θρηνῆσαι. Καὶ ἀναβὰς ἐφ’ ἵππου ἐξήλθομεν τῶν ἀνακτόρων περιερχόμενοι τὰ τείχη, ἵνα τοὺς φύλακας διεγείρωμεν πρὸς τὸ φυλάττειν ἀγρύπνως. Ἦσαν δὲ πάντες ἐπὶ τείχεσι καὶ πύργοις τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ.»
Για σου Ιωάννη. Πολύ ωραία τα τελευταία άρθρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραθέτω την άποψη ενός αναγνώστη πολύ γνωστής και σοβαρής χριστιανικής ιστοσελίδας η οποία δημοσιεύτηκε ως άρθρο!! Επίσης παραθέτω και ένα σχόλιο ενός άλλου που συμφωνεί με αυτήν την άποψη. Αυτό το κάνω για να δεις πως αντιλαμβάνονται την ταυτότητας πολλοί χριστιανοί και μάλιστα "συντηρητικοί". Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο δυστυχώς
Η άποψη που δημοσιεύτηκε ως άρθρο
"Δὲν ἤθελα νὰ τὸ πιστέψω, ὅταν ἀπὸ χρόνων πολλῶν ἄκουγα τὶς "κινδυνολογίες" κάποιων φωτισμένων ἀνθρώπων πὼς ὁ στόχος τοῦ νεοεποχίτικου ρεύματος εἶναι ὁ ἑλληνορθόδοξος πολιτισμός. Διαφαινόταν βέβαια ἀπὸ κάποιες ἐνδείξεις, ἀλλὰ τὸν τελευταῖο καιρὸ κατέστη πασιφανές. Ἡ ἀπάνθρωπη, ἀπολίτιστη καὶ ἐκ τοῦ ἀπόλυτου ἀνθρωποκεντρικοῦ καὶ κοσμικοῦ φρονήματος φερόμενη Δύση ἀποκάλυψε τὸ ἀληθινὸ πρόσωπό της καὶ τὶς προθέσεις της. Τώρα ὁλοκληρώνει τὴν... καταστροφή.
Καὶ κάτι τελευταῖο, μπορεῖ νὰ πλημμύρισαν τὴν πατρίδα μας μὲ Μουσουλμάνους, ἀλλὰ αὐτοί, οἱ Φράγκοι, θὰ εἶναι ὁ κύριος στόχος τῶν εἰσβολέων. Διότι, κατὰ τὸν Φώτη Κόντογλου, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἄλλους μουσουλμάνους ἱστορικοὺς καὶ διανοούμενους (βλ. πχ. Ἀμὶν Μααλοὺφ) ἐμᾶς τοὺς Ὀρθόδοξούς μᾶς θεωροῦν πιὸ κοντινούς τους ὡς πρὸς τὸ ταμπεραμέντο καὶ γενικότερα τὴν φιλοσοφία τῆς ζωῆς, παρὰ τοὺς μακρινοὺς δυτικούς, οἱ ὁποῖοι, ὅταν ἔκαναν τὶς σταυροφορίες, δὲν τοὺς σεβάστηκαν καθόλου. Αὐτὸ τὸ γνωρίζουν καὶ τοὺς τὸ "χρωστᾶνε" οἱ βέροι Μουσουλμάνοι.
Τοποθέτηση ἑνὸς ἀναγνώστη, Σ.Η."
Το σχόλιο που συμφωνεί:
"Κάποτε πρίν από μιά δεκαετία έτυχα σε συζήτηση σχετικά με το ΄΄ποθούμενο΄΄ αν και πως θα πάρουμε την ΠΟΛΗ.
Η ΟΜΥΓΥΡΗ ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΣΤΑΤΗ....ΙΕΡΕΙΣ ΨΑΛΤΑΔΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΝΙΟΠΑΝΤΡΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΦΕΡΕΙ ΤΙΣ ΛΑΜΠΑΔΕΣ ΤΗΣ ΒΑΠΤΙΣΕΩΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΝΑΟ....
Η άποψη μου ήταν πως είναι το θέλημα του θεού και δεν θα δυσκολευτούμε διότι πίσω αφήσαμε ανθρώπους με τους οποίους είχαμε συμβιώσει για εκατοντάδες χρόνια.... Είχαμε και έχουμε με αυτούς (ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ) πολλά κοινά και οι οποίοι ήξεραν και σεβόντουσαν τον Ελληνισμό και την ιστορία του.
Κακά τα ψέματα είμαστε κομμάτι εξ ανατολών και είναι πάρα πολλά αυτά που μας ενώνουν με τους απέναντι παρά με τους Ευρωπαίους....
Δυστυχώς όμως εκτός του ψάλτη και ενός ακόμα ατόμου, έτυχα της χλεύης για τις απόψεις μου από το σύνολο των ευρισκομένων.
Θυμάμαι συζητήσεις που είχα με ιερέα πριν από πολλά χρόνια.
Ο συγκεκριμένος ιερέας ήταν από την ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ από το ΝΕΒ ΣΕΧΙΡ.....ΠΟΝΤΙΟΣ ΤΡΙΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΕΓΩ και άντε και έδεσε το γλυκό.
Μου έλεγε λοιπόν ο ιερέας πως ανήκουμε απέναντι και κατά εκεί πρέπει να κοιτάμε, εκεί που έζησαν και μεγαλούργησαν οι πρόγονοι μας.
Από εκεί πήραμε τον τρόπο ζωής, λατρείας και τις παραδόσεις μας τις οποίες σεβάστηκαν σε πολλές περιπτώσεις οι γείτονες με τους οποίους έχουμε πολλά κοινά.
Όσο θα τηρούμε μου έλεγε αυτές τις παραδόσεις θα υπάρχουμε, μόλις όμως μας πλησιάσουν οι από εκεί (εννοούσε τους δυτικούς) τότε θα αρχίσει ο χρόνος να μετρά ανάποδα...
Αυτά λοιπόν συμφωνώντας απόλυτα με τον ανώνυμο αναγνώστη και να ευχηθούμε ο Θεός να βάλει το χέρι του."
Όπως βλέπεις και οι δύο συμφωνούν ότι η Ορθοδοξία ανήκει στον Ισλαμικό κόσμο προωθώντας την άποψη των δυτικών όπως του Χαντιγκτον. Η ισλαμολαγνεία των "Ρωμηών" δεν κρύβεται με τίποτα
Δεξιός
Καλησπέρα σας!
ΔιαγραφήΚαι οι Αρμένιοι και οι Ασσύριοι βέροι ανατολίτες ήσαν αλλά οι αγριότεροι των ανατολιτών, οι ισλαμιστές, δεν τους χαρίστηκαν.
Όντως υπάρχει αυτή η κατηγορία ρωμανιδικών ρωμιοσυνιστών που αναφέρετε. Το θέμα δεν είναι απλό και δεν έχει την αφετηρία του στους εκκλησιαστικούς κύκλους, ας θυμηθούμε φερ' ειπείν ότι η ενσωμάτωση των μικρασιατών Ελλήνων εδώ δεν ήταν ρόδινη, και ο καθένας έμενε προσκολλημένος την κουλτούρα του. Πολλοί σύγχρονοι Πόντιοι της Τουρκίας αυτοπροσδιορίζονται Ρωμιοί και αισθάνονται -επιεικώς- ανάμεικτα συναισθήματα για τους Γιουνάν Γραικούς. Ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει;
Κακά τα ψέματα, ένας Αθηναίος και ένας Καππαδόκης, καίτοι ορθόδοξοι αμφότεροι, δεν μπορούν να έχουν τα ίδια βιώματα, την ίδιαν ακριβώς παράδοση και τον ίδιο τρόπο νοήσεως, όσο συγγενείς κι αν φαίνονται σε σχέση με έναν Νιγηριανό. Στο μεγαλύτερο μέρος της βυζαντινής ιστορίας, οι έννοιες του (καθ' ημάς εθνοτικού) "γένους" και του "έθνους" ως τοπικής/επαρχιακής προελεύσεως μπορεί να μην διεδραμάτιζαν πρωταρχικό ρόλο στην διαμόρφωση πολιτικής συνειδήσεως, αλλά υφίσταντο και ήσαν σεβαστές. Δεν σας κρύβω ότι τα βιώματα τα δικά μου, όπως και των πλείστων συνελλήνων, είναι κατά το μάλλον δυτικογενή. Ωστόσο, αναγνωρίζω ότι από αρχαιοτάτων χρόνων οι ανάδελφοι Έλληνες γεφύρωναν την Δύση με την Ανατολή. Αυτή ήταν η ιστορική αποστολή τους και φάνηκε καθαρά στην βυζαντινή περίοδο. Πολιτισμικά μιλώντας, στην Εικονομαχία, οι Έλληνες (κυριολεκτικά, οι πληθυσμοί Ελλάδος και νοτίου Ιταλίας) νίκησαν τους Ανατολίτες. Δεν απέβαλαν όμως την "ανατολίζουσα" ανορθολογική παράδοση του μυστικού βιώματος, ούτως ώστε να ταυτισθούν με τον δυτικό ορθολογισμό των σχολαστικών. Η θεολογία τους, και συνεπώς η κοσμοθέασή τους, ισορροπούσε μεταξύ των δύο αυτών χώρων. Κάποιος μπορεί να κλίνει ελαφρώς προς τον μεν, άλλος προς τον δε. Δεν θα σωθούμε όλοι με τον ίδιο τρόπο.
Αυτά τα ολίγα. Στις αρχές Σεπτεμβρίου θα δημοσιεύσουμε ένα αφιέρωμα στην πολυσχιδή φιλοσοφία του π.Νικολάου Λουδοβίκου, ο οποίος, παρότι θεολογικά δεν διίσταται σε τίποτε από τον π.Ιωάννη Ρωμανίδη και διαγιγνώσει οξυδερκώς τις ρίζες της δυτικής παρακμής, θέτει τα δεδομένα σε ένα κοσμοθεωρητικό φιλοσοφικό πλαίσιο. Η ίδια η Δύση πλέον τρώγει τα λυσσακά της και, καλώς ή κακώς, μας έχει σύρει στον χορό της. Συμμερίζομαι την άποψή του πως εάν σωθούμε, θα σωθούμε ως ένας ενιαίος ελληνο-δυτικός πολιτισμός. Σήμερα, ενόσω κάποιοι δυτικοί συνειδητοποιούν το πολιτισμικό τέλμα και επανανακαλύπτουν τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή και τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά, δεν δικαιούμαστε να κλείνουμε το μάτι στον ισλαμικό εφιάλτη, που ελπίζω να δράσει αφυπνιστικά για τον πολιτισμό μας.
Πράγματι το θέμα δεν έχει την αφετηρία του στην Εκκλησία. Και είναι λογικό οι πολιτιστικές αντιλήψεις του Αθηναίου και ου Καππαδόκη να είναι λίγο διαφορετικές. Είναι απόλυτα φυσιολογικό όταν ένα έθνος έχει μια μεγάλη και πολυδιάστατη Ιστορία όπου κάθε περίοδος έχει δικό της πολιτισμό, αισθητική και θρησκεία να υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανά περιοχή λόγω των ιδιαίτερων ιστορικών συγκυριών. Αυτό δεν είναι κακό, το αντίθετο μάλιστα. Όμως σε μία τέτοια κατάσταση πάντοτε ελλοχεύει o κίνδυνος του μονισμού. Ο κίνδυνος αυτός εμφανίζεται όταν κάποιοι άνθρωποι διαλέγουν μία συγκεκριμένη περίοδο με τον αντίστοιχο πολιτισμό, την αισθητική και την θρησκεία και την ταυτίζουν με την «αληθινή ταυτότητα του έθνους τους». Έτσι, οτιδήποτε απομακρύνεται από τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο καθώς και από όλα εκείνα που περιλαμβάνονται σε αυτήν δεν το θεωρούν «δικό τους» Ως εκ τούτου, αυτή η περίοδος αποτελεί για εκείνους μια «χαμένη Εδέμ», συνεπώς εκείνο το στοιχείο που οδήγησε το έθνος σε μία νέα ιστορική περίοδο, με νέες πολιτιστικές δημιουργίες, ενδεχομένως και νέα θρησκεία, καταδικάζεται ως «αμαρτία», διότι αποτέλεσε την αιτία για την απώλεια της «Εδέμ» και συνεπώς οι υπόλοιπες -αλλά και οι προηγούμενες ιστορικές περίοδοι- θεωρούνται παρακμιακές και αλλοτριωμένες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς αυτή την κατάσταση εκμεταλλεύονται οι μαρξιστές οι οποίοι είναι από τη φύση τους μονιστές. Η στρατηγική της διάσπασης του έθνους, σε αυτή τη περίπτωση, εφαρμόζεται μέσω του διαχωρισμού των ανθρώπων του σε «πολιτιστικές τάξεις» όπου κάθε «τάξη» ταυτίζεται με μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο και τον πολιτισμό της. Έτσι, σπέρνουν την διχόνοια μεταξύ των (πάλη των τάξεων) με αποτέλεσμα την εκμηδένιση της αξίας του έθνους αφού κάθε άλλη εθνική πολιτιστική δημιουργία εκτός από αυτή που υποστηρίζει η εκάστοτε «τάξη» απορρίπτεται
Στη χώρα μας η στρατηγική αυτή εφαρμόστηκε με τους αρχαιολάτρες και τους ρωμηοσυνιστές. Οι αρχαιολάτρες αντιλαμβάνονται την αρχαιότητα σαν μια «Εδέμ» και το χριστιανισμός ως την «αμαρτία», εξαιτίας της οποίας την έχασαν. Έτσι απορρίπτουν ολόκληρη την χριστιανική ιστορική περίοδο του έθνους μας μέχρι και σήμερα. Ελληνικό είναι η Ακρόπολη, οτιδήποτε απομακρύνεται από αυτήν δεν είναι «δικό μας»
Για τους ρωμηοσυνιστές η «χαμένη Εδέμ» είναι η Ρωμανία. Η «αμαρτία», εξταιτία της οποίας την έχασαν, ήταν ο εξελληνισμός της αυτοκρατορίας και αργότερα ο εθνικισμός ο οποίος διέσπασε την «ενότητα» του «βυζαντινοοθωμανικού κόσμου»(=της «Ρωμηοσύνης» τους) και δεν επέτρεψε την ανασύσταση της Ρωμανίας με τη δημιουργία μιας «ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας». Έτσι, απορρίπτουν ολόκληρη την προχριστιανική ιστορική περίοδο με τον πολιτισμό της. Και συνεπώς γι αυτούς «ελληνικό» (δηλ «Ρωμαίικο») είναι η Αγία Σοφία, η «καθ ημάς Ανατολή» και ο Ισλαμικός κόσμος. Οτιδήποτε απομακρύνεται από όλα αυτά δεν είναι «ρωμαίικο», δεν είναι «δικό μας». Οι Ρωμησυνιστές δέχονται την άποψη του Ιακωβάτου ότι «Όπου πατεί Τούρκος είναι Ρωμηοσύνη»
Δεξιός
Συνέχεια..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλέον το πρόβλημα του ρωμηοσυνισμού είναι και εκκλησιαστικής φύσεως. Θυμάμαι από μικρός πολλούς ιερείς να κηρύττουν υπέρ της τουρκοκρατίας εκμεταλλευόμενοι την ηθική παρακμή της Δύσης. Μετά το 2010 αυτή η τάση ήταν καθεστώς σε πολλές εκκλησίες. Οι «ρωμηοί» αυτοπροβάλλονται ως «αληθινοί χριστιανοί», στηρίζοντας μάλιστα αυτή την άποψη στην ισλαμοφιλία τους.
Εκείνο που με προβλημάτιζε και άρχισα να μελετώ το φαινόμενο αυτό, ήταν το γεγονός ότι οι περισσότεροι «Ρωμηοί» συμπαθούν την μαρξιστική Αριστερά και σιχαίνονται τη Δεξιά. Το λογικό θα ήταν ότι εφόσον καταγγέλλουν τη Δύση για την σήψη της θα έπρεπε να ήταν φανατικοί αντιμαρξιστές. Αφού ο μαρξισμός αποτελεί το κορυφαίο στάδιο της δυτικής παρακμής. Ερευνώντας κατάλαβα ότι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους θεωρητικούς του ρωμηοσυνιμσού(Ρωμανίδης, Μεταλληνός μητρ Ιερόθεος) και τους νεορθόδοξους. Όλοι τους κομμουνιστές. Αυτοί οι κομμουνιστές δίδαξαν τους ρωμηούς να θεωρούν ως αποκλειστικό εχθρό τους μόνο τη «φραγκομασονία» Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή από τον μαρξισμό. Στο ερώτημα ποιος φταίει για τον «εμφύλιο» η απάντηση είναι «η αγγλική μασονία» (έτσι, απαλλάσσονται οι κομμουνιστές) Προέβησαν σε ένα ακόμη τέχνασμα
Ισχυρίστηκαν ότι η πολιτική παράταξη που εκπροσωπεί τη φραγκομασονία και τον άθεο Διαφωτισμό είναι η Δεξιά, η οποία υποκρίνεται τη χριστιανική και την πατριωτική, αλλά στην πραγματικότητα είναι μασονική άθεη και αμερικανόδουλη. Επίσης είπαν ότι έννοια του «έθνους είναι ασυμβίβαστη με την Ορθοδοξία, διότι οι «εθνότητες» είναι ένα φαντασιακό δημιούργημα προϊόν της πτώσεως. Και το μόνο που έχει σημασία για την ταυτότητα μας είναι η «ρωμαίικη παράδοση»
Ενώ για την Αριστερά έλεγαν ότι εκτός από την αθεία έχει όλα τα ορθόδοξα – ρωμαίικα χαρακτηριστικά.
Συνοψίζοντας, οι «Ρωμηοί σύμφωνα με τους μαρξιστές δασκάλους τους πιστεύουν ότι έχουν έναν και μοναδικό εχθρό: τη φραγκομασονία. Δημιουργήματα της φραγκομασονίας είναι:
1)O καπιταλισμός: ως ατομική ιδιοκτησία και ελεύθερη αγορά
2)H έννοια του έθνους: η οποία όπως ισχυρίζονται, δεν υπήρχε στην αρχαιότητα, είναι φράγκικο δημιούργημα (=Αγία ρωμαϊκή αυτοκρατορία του γερμανικού έθνους) και σε γενικές γραμμές είναι ξένη και ως προς αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Αλλά και αν υπήρχε, με την εμφάνιση του χριστιανισμού καταργείται. Διότι οι πιστοί εισερχόμενοι στο «σώμα του Χριστού» αφήνουν έξω την εθνική τους ταυτότητα αναγεννώνται δημιουργώντας όλοι μαζί ένα νέο «έθνος» που βασίζεται στην Εκκλησία., το «Λαό του Θεού» , το «τρίτο γένος» κλπ. «υπάρχει ταύτιση εκκλησιαστικής και εθνικής ταυτότητας», «η Ρωμανία είναι μια νέα υπερφυλετική παννενότητα και εθνότητα»( Μεταλληνός). Είναι σημαντικό να προσέξουμε ότι οι «Ρωμηοί» χρησιμοποιούν τη φράση του Παύλου ότι η ανθρωπότητα προέρχεται από το ίδιο αίμα για να προπαγανδίσουν την ανυπαρξία των φυλών
3) Eθνικισμός: ένα αιρετικό ιδεολόγημα δημιούργημα της αιρετικής δύσης για τη διάσπαση των ρωμηών
Όμως όλα τα παραπάνω τα υποστηρίζει η Δεξιά παράταξη
Δεξιός
Παραθέτω ένα σχόλιο που αντίστοιχο τους βρiσκω πάρα πολύ συχνά σε χριστιανικές ιστοσελίδες και forums, αλλά και σε συζητήσεις με θεολόγους ιερείς κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφή«η αριστερή ιδεολογία είναι πιο κοντά στο πνεύμα της αριστεράς[=σ.σ εννοεί Ορθοδοξίας] όσον αφορά τα κοινωνικά ζητήματα, διαφωνεί μονο στον τρόπο που θα επιβληθεί η κοινοχρησια, δηλαδη οχι με τη βια, και στον εξοβελισμό του Θεού. τόσα χρόνια που η Εκκλησια εναγκαλιζοταν τη δεξια, ποιο ηταν το αποτελεσμα; Δεξια κυβερνηση εθεσε το θεμα της απαλλαγης απο τα θρησκευτικά, το κοινωνικο συμβολαιο κ.α.π. Εχει καταρριφθει πλεον ο μυθος της συμπορευσης της Δεξιας με την εκκλησία που στο κατω κατω η ιδεολογια της ο φιλελευθεριμος, προϊον και συνεπεια του προτεσταντισμου και ατομισμου) ειναι τελειως αντιθετη με τη διδασκαλια της Εκκλησιας. Ηρθε η ωρα να δοκιμασουμε και την Αριστερα. Αυτοι τουλαχιστον δεν το παίζουν φιλοι, για να σε χτυπουν πισωπλατα και υπουλα απο πισω, αλλα εκφραζουν ξεκαθαρα τις αποψεις τους και δεν υποκρινονται»
Καταλαβαίνετε λοιπόν τι φοβερή ζημιά κάνουν όσοι εθνικιστές ισχυρίζονται ότι Δεξιά είναι νεοφιλελευθερισμός;; Προωθούν τα σχέδια των μαρξιστών από τη σκοπιά του εθνικισμού. Αυτό πρέπει κάποτε να σταματήσει. Πρέπει να βάλλουμε επιτέλους μυαλό. Αν ο κόσμος έχει αυτή την αντίληψη, τότε όλα όσα κάνουμε εμείς όλα τα βιβλία που εκδίδουμε είναι παντελώς άχρηστα, διότι κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν πρόκειται να τα διαβάσει. Πρέπει να καταλάβουμε ότι πάντοτε σημασία έχει η ακτινοβολία των ιδεών και όχι η ορθότητα τους. Εμείς φτιάχνουμε θεωρίες παρασυρόμαστε από την ορθότητα τους αδιαφορώντας για την προπαγάνδα των αριστερών και τις αντιλήψεις του κόσμου. Για παράδειγμα μιλάμε συνεχώς για έθνος και Ορθοδοξία, αλλά ποτέ δεν ενδιαφερθήκαμε να μάθουμε εάν η Εκκλησία εάν αποδέχεται αυτές τις αντιλήψεις. Πάντα είχαμε την Εκκλησία δεδομένη και τώρα το πληρώνουμε ακριβά. Ποτέ δεν εκδώσαμε ένα βιβλίο με τίτλο «έθνος και Ορθοδοξία», ενώ οι μαρξιστές έχουν αρκετά τέτοια βιβλία, τα οποία διαβάζουν οι πιστοί και γίνονται αριστεροί χωρίς να το καταλαβαίνουν.
Το πρόβλημα με τους «Ρωμηούς» δεν είναι τόσο ο ανατολιτιμός τους, αλλά η αριστεροσύνη τους.
Ας το πούμε ξεκάθαρα. Ο Ρωμηοσυνισμός είναι μαρξισμός με ρωμαίικο ένδυμα. Η «εν Χριστώ ζωή» για την οποία ομιλούν είναι στην ουσία η μαρξιστική ζωή Πρόκειται για έναν θρησκευόμενο μαρξισμό με θεολογία το χριστιανοσοσιαλισμό και ιστορική ανάλυση τη «θρησκευτική αντίληψη της Ιστορίας»
Ο κομμουνισμός έφυγε από το πεδίο της πολιτικής αφήνοντας τον έλεγχο στους φιλελεύθερους αδελφούς του (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κλπ). Έτσι, όλα τα καθαρώς κομμουνιστικά οράματα (κοινοκτημοσύνη-ακτημοσύνη, ισότητα, ουτοπία, μεσσιανισμός κλπ) τα πέρασε στην Ορθοδοξία μας. Συνεπώς, όσο και αν φαίνεται παράλογο, ο σύγχρονος μαρξοκομμουνισμός εκφράζεται από το θρησκευτικό πεδίο. Οι μαρξιστές είχαν την ευφυία να αποβάλλουν την περιοριστική αθρησκεία τους, μεταμορφώθηκαν σε θρησκευόμενους μαρξιστές και ενώθηκαν με τη πίστη μας ταυτίζοντας την «εν Χριστώ ζωή « με όλες τις μαρξιστικές αντιλήψεις, μετατρέποντας όλες τις αρνήσεις του μαρξισμού σε «αμαρτίες» (πχ «ο εθνικισμός είναι αμαρτία»). Έτσι έχουν ην ικανότητα να επιτίθενται στον εθνικισμό, ο οποίος είναι μια κοσμική θεωρία, από το υπερβατικό πεδίο και να τον καταγγέλουν για τη κοσμικότητα και τη ματαιότητα του. Η κατάληξη θα είναι οι ορθόδοξοι να μετατραπούν σε μαρξιστές χωρίς να το καταλαβαίνουν. Πραγματικά τους αξίζουν συγχαρητήρια!!
Δεξιός
Ο Ρωμηοσυνισμός βασίζεται
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Στη γνωστική αντίληψη ότι ο κόσμος μας είναι μία «παρά φύση κατάσταση» (Ιερόθεος) εξαιτίας της οποίας ο άνθρωπος γίνεται αστός (καπιταλισμός, ατομική ιδιοκτησία, εγωισμός, εθνικισμός, οικονομική ανισότητα κλπ). Όμως εισερχόμενος στην Εκκλησία η οποία είναι ο κοσμικός παράδεισος διότι : «Η Εκκλησία είναι ο νέος παράδεισος» (Ιερόθεος, «Γέννημα και Θρέμμα Ρωμηοί» αρνείται όλα τα «αστικά χαρακτηριστικά» της μεταπτωτικής ζωής (=αμαρτίες) και γίνεται κομμουνιστής (=ακτημοσύνη, α-φυλετισμός, ανεθνισμός, οικονομική ισότητα κλπ) και λυτρώνεται. Άρα ο ορθόδοξος τρόπος ζωής είναι ο μαρξιστικός.
2)Στην σκόπιμη ταύτιση της Μοναστηριακής ζωής με την πραγματική ζωή
Ακόμη, οι ισχυρίζονται αυθαίρετα ότι η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία αλλά Εκκλησία. Αυτό το κάνουν για να σώσουν τον Μαρξισμό. Λένε ότι δίκιο είχε ο Μαρξ που πολέμησε τη θρησκεία διότι η θρησκεία είναι μεταφυσική. Όμως η Ορθοδοξία δεν είναι μεταφυσική αλλά εμπειρική. Άρα ο Μαρξ είχε δίκιο.
Ο σύγχρονος κομμουνισμός έχει φωλιάσει στην Εκκλησία, και μας επιτίθεται από εκεί.
Ο σύγχρονος ελλαδικός κομμμουνισμός είναι ο Ρωμηοσυνισμός
Γι αυτό πρέπει να μελετηθεί πολύ διότι οι αντιστοιχίες με τον κλασικό σοβιετικό κομμουνισμό είναι πάρα πολλές
Μαρξισμός: οικονομική τάξη του προλεταριάτου
Ρωμηοσυνισμός: εκκλησιαστική τάξη των Ρωμηών, «Λαός του Θεού» «Τρίτο Γένος», «σώμα Χριστού»
Μαρξισμός: Μαρξικενινισμός
Ρωμηοσυνισμός: «Ορθοδοξία»
Μαρξισμός: Σοβιετική ένωση
Ρωμηοσυνισμός: Ρωμανία
Μαρξισμός: Κόμμα
Ρωμηοσυνισμός: Οικουμενικό Πατριαρχείο
Μαρξισμός : Ανατολικό μλογη
Ρωμηοσυνισμός: Καθ ημάς Ανατολή και Ισλαμικός κόσμος
Μαρξισμός: Καπιταλιστική Δύση
Ρωμηοσυνισμός: Φραγκοσύνη
Μαρξισμός : «Το έθνος είναι δημιούργημα της αστικής τάξης»
Ρωμηοσυνισμός : «Οι διαμορφωμένες ιστορικά εθνότητες και οι οποιεσδήποτε ανάμεσα τους διακρίσεις δεν προέρχονται από το Θεό αλλά από την αμαρτία» (Μεταλληνός)
Μαρξισμός: Χωρισμός του κόσμου σε εφαίρε επιρροής το 1945
Ρωμηοσυνισμός :Σχίσμα Εκκλησιών το 1054
Μαρξισμός «Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα»
Ρωμηοσυνισμός: «Οι χριστιανοί έχουν μια συγκεκριμένη πατρίδα αλλά δεν κολλάνε με αυτήν, διότι αισθάνοται ως ξένοι. Ταυτόχρονα βιώνουν όλη την οικουένη ως Πατριδα. ¨ολη τη Γη είναι δική τους» (Ιερόθεος)
Μαρξισμός : κομμουνιστικός παράδεισος. Ο Σοβιετικός παράδεισος
Ρωμηοσυνισμός: «Η Εκκλησία είναι ο νέος Παράδεισος» (Ιερόθεος). Η Ρωμανία
Μαρξισμός: αστικό κράτος
Ρωμηοσυνισμός: Ελληνικό εθνικό κράτος
Μαρξισμός: η ταξική επανάσταης του 1821 αλλοτριώθηκε μς συνέπεια τηδημιουργία ενός φανρασιακού «ελληνικού» εθνικού κράτους
Ρωμηοσυνισμός: Η ρωμαίικη επανάσταση αλλοτριώθηκε από τους δυτικούς και μετατράπηκε σε «ελληνική», δημιουργώντας ένα «ελληνώνυμο κρατίδιο»(=Γιανναράς) με φαντασιακή ελληνική εθνική ταυτότητα.
Μαρξισμός: υπονόμευση αστικού κράτος
Ρωμηοσυνισμός: Το εληνικός εθνικο κράτος είναι ένα «Ψευτορωμαίικο» και πρέπει να καταστραφεί.
Μαρξισμός: Δικτατορία του προλεταριάτου
Ρωμηοσυνισμός: Έλεγχος εκ των έσω της Οθωμανίας από τους Ρωμηούς
Μαρξισμός: Πτώση ΕΣΣΔ
Ρωμηοσυνισμός: Πτώση βυζαντινοοθωμανικού κόσμους, ίδρυση ελληνικού κράτους, αυτοκέφαλες Εκκλησίες.
Μαρξισμός Αιτία πρώσης ΕΣΣΔ είναι ο δυτικός καπιταλισμός
Ρωμηοσυνισμός: Αιτία πτώσης του βυζαντινοοθωμανικού κόσμου είναι οι Μεγάλες δυνάμεις, και ο εθνικισμός
Μαρξιμός: αστικός ιμπεριαλισμός μέσω του έθνους-κράτους
Ρωμηοσυνισμός: Μεγάλη Ιδέα, Μικρασιατική εκστρατεία η οποία ήταν εθνική κατακτητική ενέργεια του κράτους των «ελλήνων. Δεν ήταν μια ρωμαίικη εκστρατεία διότι δεν πολέμησαν οι «Ρωμηοί», αλλά οι (ανύπαρκτοι) «έλληνες» εθνικιστές
Οι ρωημιου και οι μαρξιστες συμπίπουν στην άρνηση του εκκηνικιύ εθνικού κράτους. Οι μεν το απορρίπτουν ως μη ρωμαλιικο, ενώ οι δε ως αστικό.
Επίσης οι ρωμηοί καταγγέλουν την ελληνικ΄ς εθνική συνείδηση εις βάρος της εκκησιαστικής-ρωμαίικης. Ενώ οι μαρξιστές καταγγέλου την εθνική συνείδηση εις βάρος της ταξικής
Δεξιός
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι επιδιώξει των μαρξιστών μπορούν να δικαιαωθούν μέσως της Ρωμηοσύνης. Οι μαρξιστές μπορούν να αρνούνται το έθνος, το ελληνικό εθνικό κράτος, τον εθνικισμό, την εθνική Ιστορία, τα εθνικά ιδεώδη, τη Μεγάλη Ιδέα, τον καπιταλισμό, και την καπιταλιστική Δύση, χρησιμοποιώντας ρωμαίικα κριτήρια αυτή τη φορά
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεπώς ο κομμουνισμός επιβιώσει χρησιμοποιώντας το ρωμμαίικο υπόδειγμα και το χριστιανοσοσιαλισμό
Όπως καταλαβαίνετε ο κίνδυνος είναι μεγάλος και για υτό ο κόσμος πρέπτι να ενημερωθέί
Ενημερώστε όλου τους ανθρώπους του χώρου μας για το πρόβλημα αυτό. Διότι ζουν σε έναν άλλο κόσμο. Δεν μπορούν να διανοηθούν ότι συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Έχω κάνει πολλές συζητήσεις και υποδείξεις σε εκδότες και εκτός από έναν (που είναι ο σοβαρότερος και τον καλύτερος από όλους) οι υπόλοιποι με βγάζουν τρελό.
Το επιχείρημα των αφελών εκδοτών και εθνικιστών είναι ότι αφού η θρησκέια είναι το όπιο του λαού η αριστερά δεν έχει καμία θέση στην Εκηνίσα και συνεπώς όλοι οι πιστοί είναι εθνικιστές. Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ο μαρξιστής έχει μεταμορφωθεί σε «υπερορθόδοξο» που υπονομεύει την Ορθοδοξία χρησιμοποιεί τη ρωμαίικη Ιστορία και στρέφει τη θρησκεία ενάντια στο έθνος
Δεξιός
Μια και θίξαμε το θέμα των Ρωμηών θα ήθελα να πω κάποια πράγμα τα για το φαινόμενο «πατριωτικός χωρος»
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πατριωτικός χώρος δεν υπάρχει κατ εμέ. Διότι περιλαμβάνει εντελώς διαφορετικές ιδεολογικές ομάδες
1) Οι Δεξιοί εθνικιστές (όπως εγώ). Είναι το σοβαρότερο και αυθεντικότερο κομμάτι του πατρωτικού χώρου που γνωρίζει απόλυτα τι του γίνεται. Αυτό το τμήμα κρατά σαφείς αποστάσεις από το μαρξισμό το φιλελευθερισμό και το φασισμό. Και προωθεί την ελληνορθοδοξία.. Δυστυχώς όμως αυτοί είναι λίγοι.
2) Οι αντιδεξιοί εθνικιστές. Αυτοί έχουν μπερδευτεί σιχαίνονται το όρο «δεξιά», έχουν φασίζουσες τάσεις, νομίζουν ότι υπάρχει μια ελληνική ιστορία τους εθνικισμού ανεξάρτητη από την Ιστορία της Δεξιάς, αλλά κάτι τέτοιο δεν υφίσταται για πολλούς λόγους, μεταφέρουν σημαντικό μέρος τη προπαγάνδα του μαρξισμού στον εθνικισμό, διότι έχουν τον ίδιο αντίπαλο: τη δεξιά. Οι μαρξιστές δικαίως γελάνε μαζί τους. Διότι χρησιμοποιούν τη ΝΔ( η οποία δεν αυτοπροσδιορίζεται «δεξια») για να αρνηθούν ολόκληρη τη Δεξιά η οποία ήταν εθνική και απόλυτος εχθρός των κομμουνιστών σε αντίθεση με τους κεντρώους που απορροφήθηκαν από το μαρξισμό.
3) Οι αριστεροί εθνικιστές: αυτοί είναι παραλλαγή των προηγούμενων με σαφώς πιο έντονη φασιστική αντίληψη. Πρότυπα τους είναι οι εθνικοί σοσιαλισμοί των γερμανικών λαών. Προπαγανδίζουν την μαρξιστική οικονομική αντίληψη και μισούν τη δεξιά. Πολλοί από αυτούς είναι παγανιστές.
4) Οι «πατριώτες» που δεν είναι τίποτε από τα παραπάνω, αλλά δεν ξέρουν τι είναι, και γι αυτό είναι εύκολος στόχος της μαρξιστικής προπαγάνδας..
5) Οι «Ρωμηοί» οι οποίοι μεταφέρουν τον μαρξισμό με ρωμαίικο ένδυμα στον πατριωτικό χώρο. Είναι η πέμπτη φάλαγγα του συστήματος. Το σύγχρονο ΕΑΜ.
Συνεπώς πατριωτικός χώρος δεν υπάρχει. Διότι αποτελείται από εντελώς διαφορετικές «φυλές». Παρατηρήστε ότι εκτός από τους Δεξιούς εθνικιστές, όλοι οι υπόλοιποι με τον έναν ή το άλλο τρόπο προωθούν την μαρξιστική προπαγάνδα και ιδεολογία. Αυτό λοιπόν κάτι μας λέει για το ποια προσέγγιση είναι η σωστή. Διότι ένα από τα υπερόπλα του μαρξισμού είναι η ικανότητα του να αναπαράγεται ακόμα και από τους πιο θανάσιμους αντιπάλους τους (πχ αντιδεξιοί εθνικιστές). Γι αυτό καταφέρνει και επιβιώνει και πείθει κόσμο. Διότι και οι αντίπαλοι τους ισχυρίζονται τα ίδια με τους μαρξιστές. (πχ η κακιά δεξιά,) Αυτό κάνουν όλοι εκτός από τους πρώτους.
ΥΓ: Εννοείται ότι αυτές είναι δικές απόψεις και συνεπώς μπορεί να κάνω λάθος ή να ακούγομαι υπερβολικός
Δεξιός
Πράγματι, δεν υφίσταται τέτοιος ενιαίος πολιτικός χώρος.
ΔιαγραφήΔείτε το όραμα των Ρωμηών
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.oodegr.com/oode/istoria/o8wmanoi/iakwbatos_1.htm
Επίσηςψδείτεωτην επίσημη αντίληψη της Εκκλησίας για τον εθνικισμο. Επαναλαμβάνω, αυτή η θέση είναι γενικώς αποδεκτή από όλοη την εκκλησία, ακόμα και από δεξιούς ιερεις, θεολόγους κλπ
"Η ελληνικη επανάστατη και το ζιζάνιο του εθνικισμου στα Βαλκάνια"
https://m.youtube.com/watch?v=lbkks75n6YI
Δεξιος
Αφελείς τοποθετήσεις. Με τις περιορισμένες γνώσεις μου επί του θέματος, διαφωνώ με την διατύπωση "επίσημη αντίληψη της Εκκλησίας". Καταλαβαίνω τι εννοείτε, αλλά η Εκκλησία δεν μπορεί, επισήμως, να δογματίζει στην εθνολογία.
ΔιαγραφήΠιστεύω ότι είναι μεγάλη πλάνη να νομίζει κανείς ότι στην (μετα)νεωτερικότητα η "έννομος επιστασία" του βυζαντινού κόσμου μπορεί να επιτευχθεί μέσω κρατικής δεσποτείας/κηδεμονίας. Και με τί υλικό; Με το αρχαϊκό οθωμανικό ντοβλέτι και τους "Άρχοντες Ρωμαίους" του Φαναρίου; Ας δούμε μονάχα πόσο οι Ορθόδοξοι Ρουμάνοι υπέφεραν από και αντέδρασαν εις τους ανερματίστους, ενίοτε φραγκομαθείς μασόνους, μα πάντοτε "Άρχοντες Ρωμαίους" Φαναριώτες φίλους της οθωμανικής εξουσίας. Ας δούμε και τώρα πώς οι επίγονοί τους άγονται και φέρονται από το νέο ντοβλέτι, ήγουν την κακιά φραγκεμένη Δύση (βλ. Ουκρανικό). Δυστυχώς, ο πολιτισμός μας είναι η μόνη περιουσία που έχει απομείνει στο γένος μας.
Ναι, στη σημερινή εποχή δεν μπορεί να δογματίζει επισήμως για τέτοια θέματα. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχει συγκροτημένες απόψεις τις οποίες στηρίζει στη Γραφή. Η Εκκλησία έχει ένα άλλο "όπλο". Αυτό είναι η υπόδειξη του "καλού χριστιανου" και του "υποκριτή χριστιανού". Η επίσημη άποψη της σημερινής εκκλησίας είναι οτι ο αληθινός χριστιανος είναι ο αριστερός,ενω ο υποκριτής ειναι ο δεξιός. Ετσι, με αυτο τον τροπο μπορεί να " δογματίζει" έμμεσα. Ουσιαστικά η εκκλησϊα μας λέει "πίστευε ό,τι θέλεις, αλλα να ξέρεις ότι εισαι λάθος". Μέχρι εκεί εινσι η δύνσμη της σήμερα. Αυτη τη δύναμη εκμεταλλεύονται οι μαρξιστες και μεταμορφώθηκαν σε θρησκευόμενους μαρξιστές, ώστε να χρηδιμοποιούν τις απόψεις της εκκλησίας για να δικαιώσουν την ιδεολογία τους και να παριστάνουν του αληθινούς χριστιανούς, υποχρεώνοντας έμμεσα και τους πιστούς να δεχτούν τις απόψεις τους οι οποίες συμπίπτουν με τις επιδημες θεσεις της Εκκλησίας με βάση τον τρόπο που η ίδια ερμηνεύει τη Γραφή.Έτσι μπορούν νσ κατηγορούν τους αντιπάλους τους για υποκρισία και αιρεση. Αυτό το νέο όπλο των μαρξιστών ειναι πολύ ισχυρό και σκοτεινό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεξιός
Η προπαγάνδα του θρησκευόμενου μαρξισμού αρχίζει να γίνεται αισθητή και στο ευρύ κοινό
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://tritosdromos.gr/vevili-paideia/
Ο εθνικιστικός χώρος πρέπει να αφυπνιστεί. Δυστυχώς ο εθνικιστής αρθρογράφος δείχνει να εκπλήσσεται και νομίζει ότι είναι ένα μεμονωμένο φαινόμενο βεβήλωσης της πίστης μας. Αυτά τα φαινόμενα θα ενταθούν στο μέλλον, και δεν θα περιοριστούν στην παιδεία.
Οι εθνικιστές θεωρούν την εκκλησία δεδομένη και δεν καταλαβαίνουν τι μαγειρεύεται εδώ και πολλά χρόνια, διότι δεν διαβάζουν τα βιβλία της εκκλησίας, αλλά ασχολούνται μονίμως με το Μεσοπόλεμο διότι έτσι έμαθαν από τον Πλεύρη. Όλος ο εθνικιστικός χώρος ασχολείται με τις ιδεολογίες και την περίοδο του Μεσοπολέμου, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζει την επικαιρότητα, τη νέες μεταμορφώσεις του αντιπάλου και να χάνει έδαφος στον πολιτικό πόλεμο. Πρέπει να καταλάβουν ότι δεν ζούμε στο Μεσοπόλεμο και ότι ο κόσμος προχώρησε, καθώς και ότι οι αντίπαλοι μας μεταλλάχθηκαν και απέκτησαν νέες ιδιότητες και νέα όπλα τα οποία ούτε τα φανταζόμαστε. Γι αυτό ο αρθρογράφος εξεπλάγη, διότι δεν το περίμενε. Όμως δεν είναι καλή στρατηγική να λες "αυτό δεν το περίμενα"
Στο μέλλον οι άνθρωποι θα νομίζουν ότι είναι Ορθόδοξοι αλλά στην πραγματικότητα θα είναι μαρξιστές. Αυτό είναι το σχέδιο για την υπονόμευση της πίστης μας
Με το χριστιανομαξισμό η Αριστερά καταστρέφει ταυτόχρονα τους δυο βασικούς πυλώνες μας: το έθνος και την Ορθοδοξία. Διότι αλλοιώνει την πίστη μας και ταυτόχρονα τη στρέφει ενάντια στο έθνος και την εθνική ταυτότητα.
Ο χριστιανομαρξισμός είναι για εμένα η πιο επικίνδυνη και αποτελεσματική μεταμόρφωση της Αριστεράς
ΥΓ: Πάντως πάλι καλά που βρέθηκε εθνικιστική σελίδα και ασχολήθηκε με το θέμα. Είναι και αυτό μια πρόοδος
Δεξιός